Er wordt te weinig aandacht besteed aan de implementatie en communicatie van veranderingen. Kun je dat uitleggen?
Vaak is het zo dat een verandering bedacht wordt door de directie of het management en dan vervolgens uitgerold wordt over de werkvloer. En wat wij eigenlijk zeggen in dit boek is: besteed vanaf het begin én tijdens het proces aandacht aan de communicatie. Want communicatie is van wezenlijk belang voor het slagen van een verandering.
Maar dat weten die managers toch? En toch besteden ze tachtig procent van hun tijd aan het maken van plannen en slechts twintig procent aan de implementatie…
Ja, zo van: oh, jee, we moeten ook nog zorgen dat het werkt. Zorgen dat mensen gaan uitvoeren wat we bedacht hebben. Wij draaien het eigenlijk om: besteed aandacht aan de mensen met wie je een verandering wilt maken. Communiceer wat je wilt, communiceer dat ook heel vaak en zoek je mensen op in plaats van dat je een plan over ze uitstort.
Eigenlijk weten we dat ook wel…
Ja, er staat ook eigenlijk niet heel veel nieuws in het boek.
En waarom gebeurt het dan niet?
Ik denk omdat mensen zich vaak pas op het laatste moment realiseren wat er eigenlijk allemaal bij komt kijken bij een verandering. Hoe klein die ook is. Dat je je klantenservice anders wilt inrichten, of dat je op de werkvloer anders met elkaar om wilt gaan. Ik denk dat het belang van communicatie vaak niet wordt ingezien. Ik denk managers ook vaak denken: oh, dat loopt vanzelf wel goed, ons plan zit zó goed in elkaar! En op het moment dat je het wilt implementeren, kom je weerstand tegen.
Heeft het er ook mee te maken dat managers niet durven? Want communiceren vraagt ook luisteren…
Ja, communiceren vraagt luisteren, vraagt je kwetsbaar opstellen, vraagt ook mensen opzoeken… Of managers dat niet durven, weet ik niet. Ik denk wel dat mensen vaak bang zijn voor de emoties die bij weerstand komen kijken. Terwijl juist in die weerstand veel informatie zit. Waar komt die weerstand vandaan en waarom willen mensen niet? Is het zo dat mensen niet willen, niet kunnen, of niet durven? Of zien ze het belang er niet van in? Als je echt op zoek gaat naar die weerstand, blijkt er vaak iets heel anders onder te zitten. En juist in die emoties vind je ook de betrokkenheid van mensen.
Dus de werkvloer op?
Precies.
Over Ben Kuiken
Ben Kuiken is filosoof, schrijver en ontregelaar. Als organisatiefilosoof helpt hij mensen om anders te denken, te kijken en te praten over organisaties en de problemen die daar ontstaan. Ben is auteur van een groot aantal boeken over organiseren, spelen, en filosofie, waaronder De laatste manager, De Organisatiefilosoof, en Het Zinnigste boek dat je ooit zult lezen.
