Ross reisde als Senior Advisor for Innovation de wereld rond, en bezocht 41 landen. Hij sprak mensen in vluchtelingenkampen in Congo, mensen in de oorlogsgebieden in Syrie, en sprak met mensen in bedrijven en overheden. In dit boek deelt hij zijn observaties. Hij beschrijft een aantal specifieke thema’s, zoals de robotisering; de toekomst van de menselijke machine; hij praat over geld, markten en vertrouwen; de nieuwe manier van oorlog voeren; data en de geografie van toekomstige markten. Hij eindigt met een hoofdstuk over de belangrijkste baan die je ooit zal hebben.
In zijn rol als senior adviseur sprak Ross met enorm veel mensen en daardoor heeft hij een mooi overzicht kunnen maken van de transitie die we met z’n allen doormaken op het moment. In het eerste hoofdstuk, over robotisering, laat hij zien hoe, met name in Azie, de opmars van de robot steeds sneller gaat. Daar wordt in landen als Japan, hard gewerkt om de vergrijzing op te vangen. Robots die mensen helpen bij het opstaan, die een kopje thee maken en die op allerlei andere manieren kunnen zorgen voor de snel vergrijzende bevolking. Ross vertelt over het verschil in Westerse en Oosterse culturen en wat hier het gevolg van is als het gaat om het toelaten van robots in ons leven. Zo zien de Japanners, waar zo’n 80 procent van de mensen het Shinto geloof aanhangt, de robot als iets dat een ziel heeft. Daardoor zou het makkelijker zijn om een robot te accepteren als gezelschap, terwijl dat in het Westen moeilijker ligt. In de US ligt deze discussie gevoelig omdat het werk dat de robot zou gaan doen nu door mensen uit lagelonenlanden wordt gedaan. Dit houdt de introductie van robots tegen, in ieder geval als het gaat om robots in de zorg. Ross denkt trouwens dat de overgang waarbij we robots naast ons zullen zien op ons werk, of robots als verzorgers van onze ouderen, te zien zal zijn in de komende 20 jaar.
In het hoofdstuk De toekomst van de menselijke machine praat Ross o.a. met Professor Bert Vogelstein. Zijn onderzoek maakt het mogelijk om kanker op te sporen aan de hand van een bloeddruppel. Zijn onderzoek geeft de kans om kanker in een vroeg stadium te vinden. Ross laat nog enkele van dit soort innovaties zien die op het moment in de gezondheidszorg worden uitgewerkt.
In zijn hoofdstuk over geld, de markt en vertrouwen praat hij over de deeleconomie. En natuurlijk komen de bitcoin en blockchain langs. Dit hoofdstuk is door de recente gebeurtenissen al weer iets achterhaald, maar als je nog niet precies weet wat bitcoins zijn dan is het wel leuk om te lezen. Het laat wel zien dat een boek over de toekomst een beperktere houdbaarheid krijgt, door de snelheid waarmee zaken veranderen op het moment. Ik ga snel door naar het laatste hoofdstuk; over de belangrijkste baan. In dit (vind ik) leukste hoofdstuk schrijft Ross over jonge mensen die hij heeft ontmoet. Hij verteld over het advies dat ex eBay CEO John Donahoe hem gaf: als ik nu 18 was zou ik computerwetenschappen of engineering gaan studeren en ik zou Mandarin leren. Dat advies, om in ieder geval twee andere talen te leren en een technische kant te kiezen wordt door meer mensen gegeven. De mensen die Ross sprak hebben het over de komende tien jaar waarin Aspergers economie nog groeit, maar zodra de technische platforms zich hebben ontwikkeld zal hier niet zo snel weer iets vernieuwen. Dan, en nu ook al, is er behoefte aan mensen die kunnen coderen en analyseren. De mensen adviseren om te leren hoe te leren. En dat je dat ook via de creatieve vakken kunt doen. De behoefte groeit om zowel in de creatieve vakken als in de technische vakken te excelleren.
Over José Otte
Dr. José W. Otte MBA werkte als waarderend onderzoeker met een bedrijfskundige gedragswetenschappelijke achtergrond. Zij faciliteerde sociale innovatie door het introduceren van dialooggroepen waarin gewerkt werd met bijzondere vragen. Ze was verbonden aan Mizu. José geniet inmiddels van een welverdiend pensioen, en recenseert geen boeken meer.
