Column

Open organiseren

Iedereen weet dat de sociale media een meer dan essentiële rol hebben vervuld bij het tot stand brengen van de huidige ‘dynamiek’ in de Arabische wereld. Je kunt de krant of staatstelevisie nog wel censureren, maar media zoals LinkedIn, Facebook of Youtube echt niet! Wat zouden we als publieke sector kunnen leren van die omwenteling in Egypte?

Dirk-Jan de Bruijn | 17 maart 2011 | 2-3 minuten leestijd

Momenteel is er heel veel aan de hand in de Arabische wereld. Leiders die al meer dan veertig jaar in het zadel zitten, worden nú uitgenodigd om plots te vertrekken. Er zijn voorbeelden van landen waar al meer dan dertig jaar de noodtoestand van kracht is… En iedereen weet dat de sociale media een meer dan essentiële rol hebben vervuld om deze dynamiek tot stand te brengen. Je kunt de krant of staatstelevisie nog wel censureren, maar media zoals LinkedIn, Facebook of Youtube echt niet! Maar door mee te liften op de golven van die sociale media kun je ook als organisatie profiteren. In de sfeer van ‘als er een wind van verandering waait, bouw dan geen windscherm, maar bouw een windmodel’. Mits je natuurlijk wel die openheid koestert. Gelukkig voor ons als Nederlanders niet zo lastig: we hebben immers sinds jaar en dag de meest open economie ter wereld. Het is een publiek geheim dat veel niet-Europese organisaties met name ons land als een soort van ‘springplank’ zien als gateway naar de rest van Europa.

Naar analogie van deze ontwikkelingen daarom ook een pleidooi om in onze publieke organisatie veel opener om te gaan met de wijze waarop we onze schaarse ‘resources’ gebruiken. Hoe we ons talent zo optimaal mogelijk kunnen inzetten. Niet meer in de traditionele sfeer dat het management als een soort van ‘Napoleon’ bovenop de mensen zit. In de sfeer van ‘kijk mij eens leiding geven aan mijn eigen mensen’. Want het zijn helemaal niet jouw mensen. Die collega’s zijn op zoek naar de uitdagingen die een grote organisatie hen kan bieden. En het leuke is: die uitdagingen die zijn er in meer dan voldoende mate als je die ‘concernbril’’ eens opzet. Zie jouw eigen afdeling dan ook veel meer als een tijdelijk tussenstation. Lift dus mee op de huidige ontwikkelingen. Houd je mensen dus niet krampachtig vast: het water stroom immers altijd naar het laagste punt. Laat talent ook los als dat talent daar ook aan toe is. Faciliteer ze dan met die volgende stap. En natuurlijk is het spijtig als goede mensen je stal verlaten. Maar als je ze loslaat, komen er zeer zeker weer nieuwe goede binnen, via de zijdeur. Die zich in jouw stal verder willen bekwamen. Die door jou geïnspireerd willen worden. En die daar graag een paar jaar verblijven om niet alleen met plezier te werken om zo samen met jouw team publieke waarde te creëren, maar tegelijkertijd ook werken aan hun eigen ontwikkeling.

En het mooie is: technisch kan het al. Door websites waarin de vraag naar en het aanbod van talent transparant wordt gemaakt. Kijk maar eens op www.i-interimrijk.nl. Waarbij er een soort van marktplaats ontstaat met de doorbij behorende dynamiek. Waarin de best gekwalificeerde die job krijgt die het beste bij hem of haar past. En natuurlijk over de grenzen van die afzonderlijke koninkrijken of hertogdommen heen. Want in een tijd van schaarste waarin we fors moeten, bezuinigen moeten we ons talent toch veel slimmer inzetten. En zeker als we ons beseffen dat in de publieke sector personeelskosten veruit de grootste kostenpost is!

Over Dirk-Jan de Bruijn

Bedrijfseconoom Dirk-Jan de Bruijn is sinds 2004 actief in verschillende management- en directiefuncties binnen de Rijksdienst. Met een forse verandercomponent. Daarvoor was hij gedurende een twintigtal jaren actief als managementconsultant in het publieke domein verbonden aan Deloitte (en rechtvoorganger Bakkenist) en IBM. Hij heeft zich gespecialiseerd in netwerkleiderschap en systeeminnovatie.

Deel dit artikel

Wat vond u van dit artikel?

0
0

Populaire producten

    Personen

      Trefwoorden