De langste adem
Een leven met Joost Zwagerman
Samenvatting
De plotselinge dood van Joost Zwagerman op 8 september 2015 bracht een schok teweeg. Niet alleen bij het brede publiek dat de schrijver kende, ook familie en vrienden werden erdoor overvallen. Voor Arielle Veerman, die bijna twintig jaar met hem getrouwd was en drie kinderen met hem kreeg, betekende zijn dood na hun scheiding het slot van een jarenlang conflict.
In 'De langste adem' beschrijft ze de aanzegging van het overlijden, de dagen die erop volgden, het openbare afscheid, de begrafenis en ten slotte het bezoek aan het lege huis dat Joost achterliet. Maar ook memoreert ze de beslissende momenten in hun relatie: hun vriendschap op de middelbare school, de hereniging in 1991 na haar lange verblijf in het buitenland en hun leven samen in Amsterdam.
In deze emotionele periode waarin ze teruggeworpen wordt op haar herinneringen zoekt ze naar aankondigingen van de destructieve daad waar hij altijd een tegenstander van was en stelt zichzelf vragen over het spanningsveld tussen gezinsleven en het werk van een productieve schrijver, voortdurend op zoek naar erkenning en publiek.
De langste adem is een eerlijk, invoelend en confronterend document over geluk dat uitmondt in een onherstelbare verwijdering.
Trefwoorden
zelfmoord zelfdoding scheiding rouw rouwverwerking biografie verlies literatuur roman psychologie relaties depressie schrijverschap trauma autobiografie familie identiteit verdriet stalking ouderschap ambivalentie roem obsessie schuld echtscheiding conflict jeugd liefde kunstenaarschap nabestaanden
