Dora's dankbaarheid

Na lang aarzelen besluit succesvol scenarioschrijver Ger Beukenkamp (van o.a. Emily, of het geheim van Huis ten Bosch en De prins en het meisje) zich te wagen aan memoires. Dit keer voor deze scenarist geen politicus, kunstenaar of koninklijke hoogheid in de hoofdrol, maar hijzelf. Nicolien Mizee bood hulp aan. Zij dicteerde hem een beginzin voor elk hoofdstuk van zijn boek – de behoedzame memoires van een toeschouwer.

Het leven van zijn moeder Dora vormt een dunne rode draad in Dora's dankbaarheid, maar Beukenkamp volgt geen strak tijdspad. De wereld begint bij de Amsterdamse Peperstraat en details zijn mooier dan mythologieën. Beukenkamp slaat zijpaden in, maakt omwegen, vertelt verhalen en hangt ondanks zichzelf de leermeester uit. Dora’s dankbaarheid gaat over illegale medische experimenten, en over de vraag hoe je een goed verhaal vertelt. Nergens rigide en steeds monter gidst Beukenkamp de lezer door de verrassendste kanten van het leven, langs de schoonheid van conflicten, de angsten der Oranjes, een vergeten razzia in Amsterdam-Noord, verlangen naar stilstand, seks als warme maaltijd en een ontmoeting met John Travolta.