Lessen voor levenden

Jarenlang zorgde Elisabeth Kübler-Ross voor ongeneeslijk zieken. Samen met haar medewerkers voerde zij vele gesprekken met deze patiënten. De meesten praatten openhartig over de naderende laatste uren en waren dankbaar dat zij hun afweermechanismen konden loslaten. Vaak bleek het zinvol ook de partner of een familielid bij de gesprekken te betrekken en durfden veel patiënten dan pas hun levenseinde eerlijk onder ogen te zien.
De in dit boek opgenomen gesprekken zijn met recht lessen voor levenden: ze maken ons deelgenoot van de angsten en hoopvolle verwachtingen van de stervenden. Bovendien leren ze ons hoe wij de vrees voor ons eigen levenseinde kunnen overwinnen.