De ondertitel van het boekje luidt 'De zeven principes van de ja-maar-vrije school'. Heel mooi natuurlijk, maar bij het doorlezen komt telkens de vraag naar boven hoe de auteurs aan deze inzichten zijn gekomen. Het is jammer dat daar niet wat meer aandacht aan is besteed, dus dat deze principes niet wat meer body hebben gekregen. Nu wordt in slechts een half A4-tje een principe uit de doeken gedaan. Zonder antwoord te geven op vragen als: door wie hebben de auteurs zich laten inspireren, hoe zijn deze principes tot stand gekomen, of hoe pakken deze principes uit in de praktijk als jij ze als enige docent toepast? Wie er geen moeite mee heeft om verstoken te blijven van antwoorden op dit soort cruciale vragen, kan zich laten inspireren door de vele voorbeelden van leraren uit diverse vormen van onderwijs. De voorbeelden zijn leuk om te lezen maar hebben mijns inziens meer te maken met creatief denken dan met de eerder vermelde zeven principes. Dat is ook mijn belangrijkste kritiekpunt op dit boek (dat de auteurs overigens meteen af zullen doen als 'ja-maar gedrag'): alles hangt conceptueel als los zand aan elkaar. Dat is jammer, temeer omdat de auteurs als voormalige docenten het onderwijs een bijzonder warm hart toedragen. Voor mij blijft het volstrekt onduidelijk waarom de auteurs een zo dun boekje hebben geschreven dat geen enkel handvat biedt om de 'ja-maar-vrije school' via concrete acties te bewerkstelligen.
Over Peter de Roode
Drs. Peter de Roode is zelfstandig adviseur en trainer. Hij ondersteunt organisaties bij het invoeren van grootschalige veranderingen waarbij gedragsverandering centraal staat.
