Lowell Bryan en Claudia Joyce stellen in 'Talent aan zet' op een aantal hoofdthema's structurele veranderingen voor die tot doel hebben talent beter te ontplooien. Het eerste thema is kritisch kijken naar de structuur van de organisatie. De auteurs winden er geen doekjes om: de huidige structuren zijn overblijfselen uit de vorige eeuw en zijn niet langer ondersteunend. Zij stellen dan ook dat een van de grootste kansen is om getalenteerde werknemers te bevrijden van zaken die veel tijd kosten maar niets opleveren.
Veel mensen worden vandaag de dag immers bedolven onder allerlei soorten en vormen van informatie, zoals e-mail en vergaderingen. Nieuwe structuren moeten ervoor zorgen dat de informatiestromen behapbaar worden. In essentie komt het erop neer dat een dergelijke structuur een goede combinatie moet zijn van hiërarchie en samenwerking. Hiermee 'verraden' de auteurs onmiskenbaar hun visie op management. Hiërarchie vinden zij geen vies woord en de kenniswerker (want daar gaat het vooral over in 'Talent aan zet') wil duidelijkheid - en die kan de hiërarchie bieden. Tegelijkertijd pleiten ze ervoor om samenwerking na te streven. Dat hebben we meer auteurs horen zeggen, maar Bryan en Joyce weten inmiddels waar de schoen kan wringen bij dit soort aanbevelingen: bij de rol van de manager en de wijze van beoordelen. Ook die hoofdthema's komen aan bod. De auteurs pleiten voor een dynamisch management, hetgeen inhoudt dat er niet meer uitsluitend gepland wordt en controle en beheersing worden nagestreefd, maar dat er verschillende portfolio's worden opgesteld die afhankelijk van de situatie worden toegepast. Zij stellen een nieuw type manager voor - naast de manager die gericht is op de korte termijn - die zich vooral bezighoudt met de toekomst en de langetermijnplanning. Deze manager zou zich kunnen ontfermen over talenten in de organisatie. De lezer krijgt voldoende achtergrondinformatie over de bronnen waar de auteurs hun mening op baseren. Dat deze gedegen is, soms misschien wel te gedetailleerd, zal niemand verbazen. Zeer interessant vond ik het hoofdstuk waarin de auteurs organisaties aanbevelen om hun financiële prestaties op een andere manier te gaan meten. Dat gebeurt nu nog teveel aan de hand van de' 'materiële activa. Er moet volgens Bryen en Joyce een verschuiving komen naar de ímmateriële activa, waarbij mensen niet worden gezien als een kostenpost maar als een investering. Zij werken deze aanbeveling uitgebreid uit. Vanuit mijn belangstelling voor het thema 'talent' heb ik dit boek met veel belangstelling gelezen. Dat het niet alleen over talent ging maar vooral over de randvoorwaarden, vond ik geen enkel bezwaar. Ik verwacht dat 'Talent aan zet' een belangrijke plaats gaat innemen in de bestaande managementliteratuur. Het is goed gedocumenteerd, heeft een zeer hoge informatiedichtheid en bevat veel feiten. Het is op veel momenten vernieuwend en biedt de lezer de nodige samenhang in de materie. Een aanrader dus!
Over Peter de Roode
Drs. Peter de Roode is zelfstandig adviseur en trainer. Hij ondersteunt organisaties bij het invoeren van grootschalige veranderingen waarbij gedragsverandering centraal staat.
