Digitale media maken deel uit van onze cultuur, ze verhogen onze productiviteit, maken ons leven gemakkelijker en vormen een belangrijke bron van amusement. Zonder digitale media zou onze gegevensverwerking instorten. Het gaat Spitzer er dan ook niet om digitale media te bestrijden of af te schaffen. Eerder roept hij op tot een verantwoorde omgang met digitale media en duidelijke en transparante inzichten in de negatieve gevolgen ervan. Centraal staat de term 'Digitale dementie', wat hij omschrijft als het onvermogen om intellectuele prestaties in volle omvang te benutten en te beheersen.
Op basis van een indrukwekkend aantal wetenschappelijke studies betoogt hij dat digitale media sterk verslavend werken en schadelijk zijn voor ons lichaam en geest (stress, slapeloosheid, overgewicht). Als gerenommeerd arts, psycholoog en filosoof geeft Spitzer ons een onderbouwde en begrijpelijke uitleg over de werking van de hersenen bij mensen van verschillende leeftijden. Hij laat zien dat het gebruik van digitale media verschrompeling van de hersenen tot gevolg heeft, omdat we ze niet meer belasten en trainen. Naast een verantwoorde omgang roept Spitzer met klem op tot het nemen van verantwoordelijkheid. En daarbij is hij boos, heel boos. Op de media, op lobbyisten, op politici, op ouders, op scholen, op werkgevers: op eigenlijk iedereen die (indirect) te maken heeft met de groei en ontwikkeling van 'human capital'. Hij richt zich bijvoorbeeld tot ouders en scholen, waar het gaat om de ontwikkeling van sociale en cognitieve talenten van kinderen. En op de gamingindustrie en tv-producenten als het gaat om een vermeend leereffect van games en 'eductatieve' tv, van baby-tv tot World of Warcraft. Het boek neemt je mee naar de schaduwkant van het gebruik van digitale media. Het is een informatief boek, waar kritische reflectie op basis van wetenschappelijk onderzoek de grondtoon vormt. Een grondtoon in mineur, dat wel. Spitzer gebruikt veel tastbare voorbeelden naast de vele onderzoeksgegevens, dit zorgt ervoor dat je de informatie tijdens het lezen gemakkelijk verwerkt. Het boek leest lekker weg, misschien juist wel omdat het boek als een klokkenluidersroman is geschreven. Nadeel hiervan is dat de lezer de boodschap op een gegeven moment wel begrijpt, maar dat er dan nog een kwart boek over is. Het zou mooi zijn als dit laatste stuk gebruikt zou zijn voor een praktisch stappenplan over hoe je wel omgaat met digitale media. Of spannender zelfs … wat we met onze tijd en opvoeding kunnen doen als we minder gebruik maken van digitale media. Al met al is dit boek een must-read. Er zijn meerdere boeken geschreven over de immer online zijnde hedendaagse cultuur, maar deze belichten eerder de werk-privé-balans kant van het verhaal. Dit boek is wetenschappelijker van aard en gaat verder, het richt zich ook op negatieve effecten van digitale media op het gebied van sociale en cognitieve ontwikkeling en gezondheid. Het boek verontrust me en zet me aan het denken over mijn digitale gedrag en de effecten hiervan, als moeder én als adviseur.
