Een betoog over ons afkalvend geloof in van alles en nog wat, behalve in de wetenschap. En over de vooringenomenheid van mindfulness-gelovers die koste wat kost de positieve effecten van hun praktijken wetenschappelijk willen vaststellen.
Het grote niets verwijst enerzijds naar de meditatie bij mindfulness. Anderzijds staat het voor het hedendaags nihilisme, de teloorgang van religie en traditionele waarden. Helaas blijft de toelichting op het soms wazige begrip nihilisme beperkt tot een citaat van Yuval Noah Harari over de ontkenning van visie in hedendaagse stromingen. Dit is slechts een van de voorbeelden waar Herzbergers analyse het aan scherpte verliest. Ook haar analyse over de oorzaken van rammelend wetenschappelijk onderzoek is redelijk beperkt.
Herzberger doet waar ze goed in is. Mindfulness op de korrel nemen. Ze beschrijft in kleuren het verhaal van Jack Dorsey, de CEO van Twitter die mediterend in Myanmar zich totaal onttrekt van de rol van Twitter bij de schendingen van de mensheid tegen de Rohingya-bevolking. Daar raakt Herzberger een serieus punt, over de zelfgerichtheid van zijn beoefening van mindfulness. En de alom positieve waardering van mindfulness die ze ook terugziet bij het wetenschappelijk onderzoek naar de effectiviteit ervan.
Het essay is bij vlagen boeiend, maar ook onsamenhangend en oppervlakkig. Herzberger lijkt beter bedreven in het overzichtelijke format van een column. Nu lijkt de inhoud van een column te zijn uitgesponnen over tachtig bladzijden.
Over Freija van Duijne
Freija van Duijne was van 2013 tot 2018 voorzitter van de Dutch Future Society. Zij heeft meer dan tien jaar werkervaring als toekomstverkenner en strateeg in diverse overheidsorganisaties. Freija werkt vanuit haar bedrijf Future Motions en geeft trainingen en lezingen op gebied van toekomstverkennen.
