De meeste vragen die in dit boek gesteld worden komen volgens Welch echter neer op één enkele vraag: 'Wat is noodzakelijk om te winnen?' En het is leuk om die vraag te beantwoorden, want winnen is leuk, nee, winnen is zelfs geweldig!!
Het 'enthousiasme' van Welch komt op een nuchtere Nederlander soms overdreven over, maar het is ook de kracht van dit boek. Het leest gemakkelijk, enthousiasmeert en inspireert op momenten. Neutron Jack staat bekend om zijn werkwijze als het gaat om personeelsbeoordelingen. In het boek is er een volledig hoofdstuk aan gewijd. Volgens hem winnen ondernemingen als ze verschil durven maken tussen optimaal en ondermaats presterende bedrijfseenheden en mensen.
Er moet afscheid genomen worden van de slechts presterende tien procent, de beste twintig procent moet behouden worden, door middel van forse loonsverhoging en bonussen. De overige zeventig procent van het personeel moet wel behouden en gemotiveerd worden, maar krijgt geen overbodige extra's. Dit proces noemt Welch differentiëren, omdat managers onderscheid moeten (durven) maken.
De inhoud van het boek is niet gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek, maar komt voort uit de jarenlange ervaring van een topmanager. Veel van wat geschreven staat, klinkt logisch, maar het is te gemakkelijk om te zeggen dat er open deuren worden ingetrapt. Welch is niet bang om een stelling in te nemen of te strijden voor integriteit en transparantie.
Hij gelooft in de maakbaarheid van ondernemingen, bijvoorbeeld door het eerder genoemde differentiatiebeleid. Een ander voorbeeld gaat over het naleven van de visie van de organisatie. Als je wilt dat medewerkers die visie naleven, dan moet je ze ook extra belonen als ze dat doen. Welch' verontwaardiging springt van de pagina's als het gaat over de strategie van een onderneming.
Hij schrijft over de verbazing waarmee hij op congressen de verhalen van strategiegoeroes moest aanhoren. Niet dat hij de relevantie van theorieën over concurrentievoordeel, kernactiviteiten, supply chain en innovatie ontkent, maar de manier waarop over strategiebepaling wordt gedacht staat hem tegen. Strategie is geen wetenschap en zeker niet alleen voor geniale mensen, maar strategie is een levend en volstrekt dynamisch spel. Dus het draait niet om planning via scenario's of rapporten van honderden pagina's. Als je wilt winnen, denk dan minder na over strategie en dóe meer!
Ook op het punt van budgetteren neemt de auteur geen blad voor zijn mond. Het is absurd om mensen af te rekenen op basis van de prestaties ten opzichte van het budget. Nee, beloon op basis van de prestaties van het afgelopen jaar in vergelijking met die van de concurrentie, waarbij rekening wordt gehouden met reële, strategische mogelijkheden en obstakels. Ik heb 'Winnen' met veel plezier gelezen, het leest gemakkelijk en is vermakelijk door voorbeelden en anekdotes.
Welch is en blijft een Amerikaan, met de bijbehorende overdrijvingen. Verder moet opgemerkt worden dat er bij het vertalen een paar blunders zijn begaan. Het woord headhunter is vertaald als koppensneller, consultants worden consulenten genoemd en 'front runner technology' schijnt hetzelfde te zijn als 'spitstechnologie'. Lees om deze fouten heen, geniet van de ervaringen van Welch en waardeer dat het lezen van managementboeken erg leuk en leerzaam kan zijn!
