lph Giuliani, burgemeester van New York ten tijde van 11 september 2001, heeft een boek geschreven over Leiderschap. Het bevat prachtige omschrijvingen van crisisbeheersing en dicteert diverse leiderschapslessen voorzien van talrijke voorbeelden. Het eerste deel van het boek is een beschrijving van minuut tot minuut van de gebeurtenissen op 11 september. Zowel de feiten als gevoelens van Giuliani op de eerste dagen na de terroristische aanslag op het World Trade Center zijn indrukwekkend en soms zelfs ontroerend. Tegelijkertijd omschrijft hij de eerste leiderschapslessen. Deel twee bestaat uit veertien hoofdstukken, elk met een les, zoals 'Eerst denken, dan doen', 'Omring jezelf met goede mensen' en 'Wees jezelf'. Dit soort kreten zijn niet nieuw, maar door de uitleg en vele voorbeelden komen ze tot leven.
Giuliani gebruikt voorbeelden uit zijn werkbare leven als medewerker van het ministerie van justitie, hoofdofficier van justitie, rechter, kandidaat-burgemeester en de 8 jarige ambtstermijn als burgemeester. Het nadeel van de grote hoeveelheid voorbeelden is dat je af en toe de draad kwijtraakt vanwege het aantal namen. Het is de man niet kwalijk te nemen, maar met regelmaat klinkt de politieke kleur van Giuliani door. Soms met humor, soms enigszins cynisch, op gegeven moment zelfs meelijwekkend. Dit laatste met name in een verhaal waarin hij beschrijft opdracht te geven aan zijn lijfwachten om Yasser Arafat te verwijderen uit een theaterzaal (hij duldt geen criminelen in de zaal tijdens een feestelijke bijeenkomst die door de gemeente New York wordt georganiseerd). Naast de voorbeelden en levenslessen als manager betrekt de auteur ook zijn persoonlijk leven en strijd tegen kanker in het boek. Het hoofdstuk dat ingaat op de noodzaak tot continue studie, beschrijft een Giuliani die een team van artsen samenstelt als klankbord, zelf alle boeken over prostaatkanker leest en op internet zoekt naar dit onderwerp. De steun van zijn vrouw en minnares steekt hij niet onder stoelen of banken: 'Behind every great leader is an even greater woman'. Uit het boek blijkt dat Giuliani een erg betrokken leider is. Paraat op de momenten waar hij nodig is, in de periode na 11 september waren er dagen dat hij zes begrafenissen van brandweerlieden bijwoonde. Elke medewerker van de gemeente die in diensttijd slachtoffer van een ongeluk of misdaad werd, kreeg standaard een bezoek van de burgemeester. Giuliani heeft enorme resultaten geboekt tijdens zijn ambtstermijn, de percentages worden in het gehele boek genoemd. De voortdurende aandacht op de resultaten wekt soms ergernis, trots is prima, maar het neigt naar arrogantie. De burgemeester blijkt ook controlfreak, dagelijks overleg met de hoofden van dienst, elke ochtend een uur vergadering om te vernemen welke problemen er ontstaan en welke acties zijn ondernomen. Het is opvallend dat de leider Giuliani weinig zelfkritiek kent. In het gehele boek is geen aandacht voor zaken die niet gelukt zijn of acties waarvan de resultaten tegenvielen. Giuliani laat in zijn boek zien hoe zijn leiderschapsstijl praktisch en succesvol toegepast kan worden door een ieder die managementverantwoordelijkheid draagt binnen een organisatie! Een boeiend en leerzaam boek voor mensen die leider zijn, mensen die leider willen worden en voor mensen die denken leider te zijn.
