Nood breekt wet én trots. De noodzaak om fors te bezuinigen opent immers ongekende perspectieven in het defensiebeleid van Europese landen. Om die reden hebben de Britten en de Fransen onlangs een akkoord over militaire samenwerking gesloten, ook omdat deze militaire reuzen hun grandeur en imperiale ambities gewoon niet meer op eigen kracht kunnen waarmaken. Beide landen zijn inmiddels tot de conclusie gekomen dat het niet praktisch is om het hele spectrum van militaire vermogen in stand te houden. Het is écht een radicale verandering, het gaat niet om details, maar het gaat om een lijst van fundamentele zaken die men samen gaat doen op militair gebied. Experts zien dit dan ook als een psychologische waterscheiding. Eerdere pogingen om te stroomlijnen zijn op niets uitgekomen. Maar door de druk van die schaarse middelen wordt men nu gedwongen om samen minder geld slimmer uit te geven en meer te besparen door het benutten van schaalvoordelen. ‘Hierna kun je gewoon niet meer terug’, aldus de directeur van het Europese Defensiebureau EDA.
Dit opent perspectieven, of niet soms? Als zelfs deze landen op militair gebied tot de conclusie komen dat ze letterlijk over de schaduw van hun eigen koninkrijk moeten springen, wat weerhoudt ons dan in de publieke zaak om dat voorbeeld te volgen? Om die handschoen ook op te pakken en om elkaar meer en beter te gaan versterken? Om af te stappen van de luxe dat ieder overheidsorgaan over haar eigen uitvoeringsorganisaties zou moeten beschikken? Door op elkaar gelijkende processen of delen daarvan op de terreinen beleidsvorming, uitvoering, toezicht of bedrijfsvoering te bundelen, kan er immers een immense slag worden gemaakt. En een bijkomend voordeel is dat er op die wijze ook wordt bijgedragen aan een meer integrale dienstverlening en synergetische effecten in die kritische bedrijfsprocessen. Nog los van het feit dat je zo ook laat zien dat je een visie hebt op de inrichting van ons publieke apparaat. Dat er zo wordt gewerkt aan een toekomstvaste overheid.
Laten we ons daarom focussen op de échte maatschappelijke vraagstukken en daar ons apparaat om heen organiseren. Moet je eens kijken hoeveel winnaars dat oplevert!
Over Dirk-Jan de Bruijn
Bedrijfseconoom Dirk-Jan de Bruijn is sinds 2004 actief in verschillende management- en directiefuncties binnen de Rijksdienst. Met een forse verandercomponent. Daarvoor was hij gedurende een twintigtal jaren actief als managementconsultant in het publieke domein verbonden aan Deloitte (en rechtvoorganger Bakkenist) en IBM. Hij heeft zich gespecialiseerd in netwerkleiderschap en systeeminnovatie.
