Ik g

'Creativiteit HOE?ZO!' is een inspirerend handboek door een geslaagde combinatie van inzicht, uitdaging en vooral uitnodiging tot actie. De auteur neemt je, luchtig aangevuld met verrassende voorbeelden, spelenderwijs mee in de theorie van het creatieve denken.

Volgens Richard Koch moet iedereen het willen zijn: een 80/20-individu. Een mens die met zo weinig mogelijk inspanning (20%) zo veel mogelijk succes (80%) behaalt. Grote rijkdom zal deze mensen ten deel vallen. Op basis van het algemeen erkende 80/20-principe van Pareto beargumenteert de auteur dat het in de economie steeds minder gaat draaien om organisaties en steeds meer om de belangrijke, waardecreërende personen binnen die organisatie.

Managementopleidingen bieden vaak van tweeën een: hoofdzakelijk hoorcolleges, waarin studenten kennismaken met de opvattingen van de bekendste denkers op het vakgebied - de traditionele methode - of een overload aan simulaties, case-besprekingen en rollenspelen; 'experimenteel leren' waarbij de rol van docenten grotendeels beperkt blijft tot het verstrekken van opdrachten en begeleiding waar nodig. 

Een compact boek van 143 bladzijden, veel wit, ruim van opzet, met prachtige tekeningen en etsen, 13 praktijkverhaaltjes, handige checklisten en binnen een paar uur uit. Wat wilt u als snelle manager nog meer? Misschien is uw vraag: 'Gaat het ook nog ergens over?' Mijn antwoord: absoluut. Een boek waarin the medium the message is en die in deze tijd van de zelfverrijkende manager een mooi beeld geeft van het 'andere leiderschap'. Uw baas heeft natuurlijk geen tijd om dit soort verstandige dingen te lezen, maar geef dit boek toch maar aan hem/haar cadeau op de komende verjaardag.

Na het succesvolle 'Managementmodellenboek' met 60 modellen en het 'Strategieboek' worden in 'Publiek management' door drie adviseurs van Berenschot 65 modellen bijeengebracht die in de publieke sector worden gebruikt. Het boek is verschenen ter gelegenheid van het 65-jarig bestaan van Berenschot. Een strakkere indeling dan in het 'Managementmodellenboek' en het gebruik van glanzend papier heeft geresulteerd in een erg mooi vormgegeven en daardoor inspirerend bladerboek. De succesformule van het 'Managementmodellenboek' is ook in 'Publiek management' toegepast. Elk model wordt op twee pagina's behandeld. Eerst wordt de essentie van het model aangegeven, vervolgens het gebruik en tot slot worden de beperkingen van het model weergegeven. Elk model wordt gevisualiseerd en wordt ingeleid door een praktijk voorbeeld. Op die manier worden in beknopte vorm heel veel modellen toegankelijk gemaakt.

Is management niet een zelf verklaarde onmisbaarheid? Wat precies gaat er mis als er niet goed gemanaged wordt? En welke simpele dingen gaan juist verkeerd als gevolg van intensief managen? De Amerikaanse publicist Robert Wright doet er in de dikke pil 'Non Zero' nergens een expliciete uitspraak over. Maar na 425 bladzijden over 'de logica van de menselijke bestemming' blijft één conclusie hangen: de wereld is veel te complex om te worden gemanaged. En zal alleen nog maar complexer worden.

Het enneagram is bekend van de persoonlijke gedragstijlen. In dit boek gaat het om de gedragstijlen van organisaties en dan met name de argumenten (de alibi's) die worden gebruikt tegen een verandering, die inbreuk doet op de bestaande organisatiecultuur.

De theorie van de kernkwaliteiten is vrij bekend. In mijn werk heb ik haar met regelmaat gebruikt als middel bij het analyseren van bijvoorbeeld kwaliteiten van medewerkers/teams, samenwerkingsrelaties en bij conflicten. Het is handig om de zaken te relativeren, constructief en praktisch aan de gang te gaan.

In 1998 is het boek 'De geluksfabriek' geschreven tegen de achtergrond van de schaarste op de arbeidsmarkt. Het is interessant om het boek (nog eens) te lezen maar dan tegen de achtergrond van een arbeidsmarkt waarop een stijgende werkloosheid zich voordoet. Het is voorjaar 2003 en de vraag is: Gelden de ideeën van de geboeide en gebonden medewerkers dan ook?

Karel van Miert zegt het al in het voorwoord: 'Walter Baets maakt aannemelijk wat we eigenlijk ook allemaal wel weten, maar niet willen erkennen. Succesvolle organisaties zijn die organisaties waar de mensen zelf verantwoordelijkheid nemen en in samenwerking met anderen in netwerken co-creërend kennis maken en delen. Coaches en waarnemers blijven belangrijk, maar spelen geen dominante rol; spelers wel'. Daarmee is de kern over dit uitstekende en qua omvang overzichtelijke boek verteld.

Dit nieuwe boek van Pierre van Amelsvoort en Makkie Metsemakers richt zich op het programmeren, regisseren en realiseren van organisatievernieuwing. Daarmee worden (wederom) nieuwe begrippen geïntroduceerd in het vakgebied van verandermanagement. Een toelichting vooraf op de gebruikte terminologie is op zijn plaats.