Onlangs verscheen van de hand van Joost van Krimpen, opleidingsmanager van de opleiding Facility Management van de Haagse Hogeschool, de ingrijpend herziene versie van 'Facilitaire dienstverlening doorgelicht' (1997) onder de nieuwe titel 'Facility Management in perspectief'. Het boek is - volgens de auteur in het voorwoord - primair bedoeld voor studenten van hogere opleidingen facility management. Maar, zo blijkt op verschillende plaatsen, Van Krimpen bereikt ook graag beleidsmakers en onderzoekers. Zo eindigt het boek met een dertiental 'werkhypothesen' die mogelijk inspireren tot nader wetenschappelijk onderzoek. Ook onderstreept Van Krimpen het belang van de facilitaire sector: In Nederland wordt de totale ' facilitaire markt' geschat op zo'n 31 miljard Euro per jaar; 347 duizend medewerkers in 20 duizend bedrijven verdienen er hun brood.

Is h

Het lezen van een boek van dit niveau met ruim 700 bladzijden, tijdens een vakantie in de Pyreneeën, is geen kleinigheid. Het doorlezen bleek een proces. Ik heb het boek gehaat, had ik het maar thuis gelaten, dagen heb ik het niet aangekeken om het tenslotte toch weer op te pakken. Professor Wim van Dinten aan de Erasmus Universiteit (en ex-directeur Strategie Rabobank) zou en mocht mij er niet onder krijgen. 

Kwaa

We kennen ze allemaal: de manager die tijdens een zware meeting met een hoog gemiddeld uurloon naar de flipover stapt, een fraaie schets op het papier zet en vervolgens de processtappen weergeeft. De observanten proberen het gevoel van jaloezie te onderdrukken voor het feit dat zij de flipover ook deze keer niet hebben benut. Hun kritiek dat het gepresenteerde model slechts een beperkte weergave van de werkelijkheid is, wordt terzijde geschoven. Het geschetste model biedt immers voldoende aanknopingspunten voor gerichte actie en dat spreekt het bestuur aan.

Dit boek stelt zichzelf tot doel een leidraad te geven voor 'het succesvol invoeren van een klantgerichte bedrijfsstrategie', getuige de ondertitel. De auteur wil vanuit de praktijk over de praktijk schrijven, hetgeen bij menig managementboek als excuus wordt gebruikt om de theorie links te laten liggen. Zo niet Sjors van Leeuwen, die in een goede en krachtige introductie CRM op een begrijpelijke manier en puttend vanuit verschillende goede literatuurbronnen neerzet. 

Sche

'Er is geen betere leraar dan de ervaring', zo luidt een zin uit het boek 'Het innerlijk spel door tennis', maar niet zomaar een zin. Het is de essentie van dit boek over onder andere leren, coaching en concentreren.

De titel van het boek trok me. Immers, dit is een vraag die managers zichzelf meerdere malen per dag stellen. Als adviseur is het een vraag die je vaak voorgelegd krijgt als nieuwe ideeën of werkwijzen in een organisatie ingevoerd worden.

Levert het boek van Frank van Luijk nu houvast voor de manager om gedragsveranderingen te begeleiden of geeft het boek in vogelvlucht een overzicht van relevante, psychologische theorieën?

'Hoe krijg ik ze zover' als titel suggereert dat je een 'how to...' boek in handen krijgt. De achterflap helpt je uit de droom. Dat is niet de insteek van de auteur. Maar wat krijg je wel? Een, zeker voor leken nuttige, kritische spiegel die je voorgehouden wordt.

Door de toegenomen concurrentie voor zowel producten als diensten is het tegenwoordig niet meer voldoende om een nieuw product op de markt te brengen om daarna achteroverleunend jarenlang winst te maken. Het gaat er volgens marketinggoeroe Trout niet om wat het product kan doen, maar wat u anders doet dan anderen, kortom differentiëren. In zijn boek 'Differentiëren moet je leren' geeft hij zowel een theoretische onderbouwing van de noodzaak tot differentiëren als veel voorbeelden en bruikbare tips.

Het gebeurt niet vaak dat een schrijver zijn lezers expliciet de criteria aanreikt waarop hij aangesproken wil worden. Dat zou wel handig zijn. Het voorkomt immers dat een boek op oneigenlijke gronden wordt afgekraakt. 

Hoe komt het toch dat allerlei plannen, denk aan de prachtige teksten opgesteld in de visie- en de missiebrochure, nooit hun toepassing krijgen in de praktijk? Deze vraag en vooral de vraag wat we eraan kunnen doen, stelt Nuiver centraal in het alleraardigste boekwerkje 'Doen wat je bedacht hebt'.

Teun Hardjono en Renco Bakker roepen in hun boek 'Management van processen' op tot het zogenaamde cyclische denken. Met dit 'denken' kunnen organisaties op gezette tijden de doeltreffendheid van hun processen tegen het licht houden. Deze oproep onderbouwen zij met de vrijwel volledige theorie op het gebied van proces- en kwaliteitsmanagement. 

In het boek 'De integere manager' van Muel Kaptein wordt een direct verband gelegd tussen de persoon van de manager en de integriteit van de organisatie. Desgevraagd zal iedere medewerker dit verband, soms in voorzichtige termen, bevestigen. Toch wordt er zelden over geschreven. Des te interessanter om kennis te nemen van dit unieke boek van Nederlandse bodem.