Over Steve Jobs als oprichter van Apple zijn in de jaren '80 al voldoende boeken geschreven. Ook Steve Jobs als entrepeneur in de filmindustrie (met Pixar) is onderwerp van verschillende boeken. En nu is de totale Jobs onderwerp van een ongeautoriseerde biografie. Met een wat onaardige titel, dat wel. Reden voor Apple om alle boeken van John Wiley (de uitgever) uit de AppleStores te halen. Wil je mooiere publiciteit? Terwijl het geen onaardig boek over Jobs is. Als persoon heeft hij zijn nukken, als entrepeneur kent hij zijn weerga nauwelijks.

Marketingcommunicatie is een van de meest fascinerende instrumenten van de marketingmix en (daardoor) een populair vak onder studenten commerciële economie. Marketingcommunicatie is vooral een zichtbaar vak; waar je ook kijkt, overal zie je de producten van toekomstige vakgenoten om je heen. Waarschijnlijk is het merendeel van die vakgenoten opgeleid met het standaardwerk 'Marketingcommunicatiestrategie' van Floor & Van Raaij; of gewoon 'met Floor en Van Raaij', zoals ze dat onder elkaar zeggen. (Over een succesvol merk gesproken!)

Organisatiekunde moet een lastig vak zijn voor studenten, zeker wanneer zij het verschijnsel 'organisatie' alleen van de buitenkant kennen. Dat geldt nog veel meer voor organisatieverandering; daar kun je pas wat mee als je bagage rijk is van ervaring. En daarmee kunnen de meeste studenten in het hbo en wo zich in het algemeen nog niet onderscheiden. Hoe zorg je er als studieboekenschrijver dan voor dat de materie voor deze doelgroep toch gaat leven? 

Organisatiekunde moet een lastig vak zijn voor studenten, zeker wanneer zij het verschijnsel 'organisatie' alleen van de buitenkant kennen. Dat geldt nog veel meer voor organisatieverandering; daar kun je pas wat mee als je bagage rijk is van ervaring. En daarmee kunnen de meeste studenten in het hbo en wo zich in het algemeen nog niet onderscheiden. Hoe zorg je er als studieboekenschrijver dan voor dat de materie voor deze doelgroep toch gaat leven? De auteurs van 'Change management', Lievers en Lubberding, hebben ervoor gekozen in deze behoefte te voorzien door een groot aantal casussen en voorbeelden in hun boek op te nemen. En dan niet zo maar een regel of tien per keer; een casus beslaat in dit boek gemakkelijk een hele pagina en meer.

De titel van dit boek heeft mij in eerste instantie op het verkeerde been gezet. Ik verwachte een boek aan te treffen waarin droog de bekende modellen gerangschikt zouden staan. Altijd makkelijk bij de vraag; hoe zat het ook alweer? Niets is minder waar. Op de helft van het boek had ik al het gevoel van YES, eindelijk een boek die de modellen als een instrument benadert in plaats van een model is een model. 

Het arbeidsvoorwaardenbeleid is onderdeel van het personeelsbeleid, dat op zijn beurt weer dienstbaar is aan het strategische beleid van de onderneming, stelt Jan Plug. Hij waarschuwt ons voor het al te makkelijk volgen van hypes en trends: wie te genereus is in goede tijden heeft daar in de magere jaren last van, en wie ieder fiscaal voordeel wil pakken zit met de gebakken peren als de fiscale faciliteit wordt beëindigd. 

'Trainen? Bij welke club?'Ondanks de grote aandacht voor opleiden zijn er nog steeds veel mensen die nooit naar trainingen gaan. In sommige beroepsgroepen lijkt het geen item, bijvoorbeeld onder journalisten of leraren. Sommige bedrijven zweren bij, in goed Nederlands, training on the job. Het vakgebied zelf is in beweging. 

Er zijn maar weinig topmanagers die na hun actieve loopbaan zoveel in de belangstelling blijven staan als Jack Welch. De oud topman van General Electric heeft zich na zijn pensionering gericht op het wereldwijd geven van lezingen en het schrijven van een tweede boek (na zijn bestseller 'Waar het om gaat'). In de inleiding op zijn boek 'Winnen' geeft Welch aan dat de vele vragen en enthousiaste reacties op zijn lezingen hem gestimuleerd hebben dit boek te schrijven.

Klan

Over communicatie in het algemeen en organisatiecommunicatie in het bijzonder is in de loop der jaren al veel gepubliceerd, maar de hbo'er die niet getentamineerd is over Michels' 'Basisboek Communicatie' heeft het zich tijdens zijn studie waarschijnlijk onnodig moeilijk gemaakt. Dat wil zeggen, als hij zich in dit vakgebied wilde bekwamen.

In 'De leiderschapspil' wordt geïllustreerd dat instantoplossingen en zogenaamde quick fixes niet werken, hoe verleidelijk ze er ook worden gepresenteerd. Het boekje is een stevige knipoog naar het Amerikaanse businessmodel en lijkt te flirten met het meer behoudende Europese Rijnlandmodel. Door middel van een luchtige metafoor wordt het spanningsveld tussen korte en lange termijn goed weergegeven. Het werd tijd dat daar eens een toegankelijk boekje over verscheen.

Een nieuw fenomeen in managementland lijkt in aantocht: 'goed volgerschap'. Na vele decennia lang de blik gericht te hebben op managers, stellen de auteurs voor om het perspectief wat te wijzigen: van manager naar volger. De gedachte hierachter is eenvoudig: er zijn meer volgers dan leiders. Desondanks is er altijd veel meer aandacht geweest in de literatuur voor leiderschap. Informatie over volgen zou nauwelijks voorhanden zijn. 'De kunst van het volgen' voorziet in deze leemte.

In juni 2000 werd een notitie uitgebracht door een commissie van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG). Ook wel genoemd de commissie Jorritsma. De notitie luidde: 'Publieke dienstverlening, professionele gemeenten'. De commissie geeft hierin een visie op de publieke dienstverlening anno 2015.

Weinig sociale vaardigheden zijn nuttiger dan het vermogen te onderhandelen. Onderhandelen is balanceren tussen de eigen belangen en die van de ander. Het is een vaardigheid die iedereen kan leren. Oefening baart kunst. We leven in een onderhandelingsmaatschappij. Thuis, op straat of op het werk: iedereen onderhandelt. De kunst van het onderhandelen is het presenteren van een standpunt en reageren op wat de ander te berde brengt en wel op een zodanige manier dat het de flexibiliteit bevordert. Sterker nog: Onderhandelen is het middel om meningsverschillen te hanteren. Maar je moet weten hoe het spel gespeeld dient te worden. Voor een beginnend onderhandelaar is het proces complex. Maar er zijn voorspelbare patronen in elk onderhandelingsproces te ontdekken.

De subtitel 'Denken over motivatie sinds Darwin' zegt eigenlijk precies waar dit boek over gaat. Het is een boek waarin meer dan 150 jaar onderzoek over motivatie aan de orde komt. Dit lijkt saai, maar dat is het absoluut niet. Alle bekende maar ook, in ieder geval voor mij, onbekende wetenschappers die naar gedrag en motivatie onderzoek gedaan hebben passeren de revue.

In 2001 kwam ik voor het eerst in aanraking met 'Welke kleur heeft jouw parachute?' Een Account Director van een groot ICT bedrijf sprak er lyrisch over en gaf aan dat dit een 'levensveranderend' boek voor hem was. Inmiddels is hij hoofd van een basisschool en gelukkig.

Al het gedrag van medewerkers waar je als manager aandacht aan geeft groeit, is de ogenschijnlijk eenvoudige stelling van dit kleine boekje. Geef je aandacht aan gedrag van je medewerkers dat je niet wil dan zal dit gedrag groeien en bereik je daarmee het tegendeel van wat je wil. Het hele boek is dan ook een pleidooi om als manager de zaken niet vanuit problemen en knelpunten aan te pakken, maar aandacht te geven aan wat je wel wilt.

Als je een boek onder ogen krijgt van de managementfilosofen René ten Bos en Ruud Kaulingsfreks dan ga je er eens even goed voor zitten. Twee bekende heren die in de regel wat te melden hebben en die met elkaar besloten hebben 'een wonderlijk woordenboek voor de weldenkende manager' (dat is de ondertitel) te schrijven. Ze begrijpen allebei dondersgoed dat je met filosofie uiteindelijk in deze moderne wereld geen droog brood kunt verdienen (bladzijde 60), dus geef je aan managers cursussen en schrijf je zo nu en dan een boek in de hoop van managers ooit weldenkende mensen te maken. Ik beoordeel een boek eigenlijk altijd op twee punten: (1) kan het mij inspireren en (2) word ik er wijzer van?

Op de omslag van het boek 'Ondernemen doe je' staat een meisje afgebeeld dat al op jonge leeftijd aan het ondernemen is. Eigenlijk zegt de omslag wat de auteurs in dit boek in meer of mindere mate naar voren laten komen: ondernemen zit in je. Je leert het niet op school, je kunt het niet na-apen en je leert het dus ook niet uit een boekje(?). 

Er zijn maar weinig mensen die nooit dromen over het avontuur van een eigen onderneming. Jaarlijks hakken vele durfals de knoop door, jaarlijks worden velen een illusie armer. De aanleiding en de achtergrond waar vanuit gestart wordt zijn belangrijke succesbepalende factoren. Meestal wordt gedacht dat een positieve achtergrond inherent is aan een hoog slagingspercentage.