Soms zijn er boeken die je niet gelezen wilt hebben, zo gruwelijk zijn ze en zo in verwarring laten ze je achter wanneer je het uit hebt. De crisiskaravaan van de onderzoeksjournalist Linda Polman is zo’n boek. Zij geeft je een kijkje ‘achter de schermen van de noodhulpindustrie’, zoals de ondertitel luidt. Je eerste opwelling is om nooit meer iets te geven aan Artsen zonder grenzen, het Rode Kruis of giro 555. Want de noodhulp vermindert niet het lijden maar draagt er, o ironie, juist aan bij. Polman fileert de noodhulp namelijk loepzuiver in haar indrukwekkende j’accuse.

Communication by NETwork lijkt op het eerste gezicht het zoveelste boek over de netwerksamenleving. Maar wie verder leest, merkt dat communicatieadviseur Henk Buis een interessante invalshoek heeft gevonden en zelfs oplossingen geeft voor een aantal van de grote maatschappelijke vraagstukken.

In het boek 'Op de schop' pogen drie consultants ons nog één keer uit te leggen hoe dat moet: reorganiseren.

In het boek Hoogspanning legt energiejournalist Noud Köper zes jaar Nederlands energiebeleid onder de loep. Goed boek, maar we worden er niet vrolijk van.

Aan de hand van tegenstellingen die iedereen in zijn leven wel kent, geeft Gijs Jansen inzicht in en bewustwording van de Acceptance and Commitment Therapy (ACT). Met 'Laat los' biedt hij handvatten om met deze tegenstellingen om te gaan, door ze meer samen te brengen. Meer en/en dan of/of. Een inspirerende ACT-aanpak voor iedereen die geïnteresseerd is in een intenser en 'rijker' leven. Maar werkt de opzet van het boek?

Heeft u last van een leeg, onbestemd gevoel? U heeft alles bereikt: een succesvolle baan, geld, mooie auto en toch heeft u het gevoel iets te missen? Misschien heeft u dan behoefte om de regels van het spelletje te leren: het spel van een gelukkig leven. In 'De regels van het spelletje' beschrijft Eelco Smit een methode naar een gelukkig leven in drie stappen: inzicht, actie en oogsten.

Een betere timing had Stephen M.R. Covey zich niet kunnen wensen voor zijn boek De snelheid van vertrouwen. Dankzij de financiële crisis ligt het woord `vertrouwen’ politieke en economische leiders op de lippen bestorven. Financiële instellingen hebben misbruik gemaakt van het vertrouwen van toezichthouders, consumenten en van elkaar. De gevolgen zijn rampzalig. Er is een vertrouwensbreuk die hersteld moet worden. Maar hoe? Covey heeft het antwoord: door te tonen dat je het vertrouwen waard bent. Met instemming citeert hij zijn vader, Stephen R. Covey: `Je kunt je niet uit een probleem praten waar je door gedrag in terechtgekomen bent.’

In zijn boek De gehaakte aardbei - Waarom klanten en marketeers elkaar niet begrijpen prikt Paul Postma vrolijk de oude en vertrouwde marketingwetten door.

Zo werden we rijk is de aanstekelijke titel van het boek dat Thomas Lepeltak schreef over een twaalftal belangrijke selfmade ondernemers van Nederland. Het is een wat brave bundel portretten geworden, waarin Lepeltak laat zien vooral een goede netwerker te zijn.

In hun boek Onveranderbaarheid van organisaties vragen Leike van Oss en Jaap van ’t Hek aandacht voor de slecht begrepen en nauwelijks gewaardeerde kant van organisaties: haar identiteit. De auteurs sturen alle verandermanagers weer terug in hun hok.

Er gaat geen dag voorbij of kranten melden weer nieuwe ontwikkelingen in de zich almaar verder uitrollende kredietcrisis. Nog slechts zelden kan hier gesproken worden van een positief geluid. 'The Future of Finance: Na het vagevuur van de kredietcrisis' weet dit wel te laten horen. In prettig leesbare taal beschrijven Adjiedj Bakas en Roger Peverelli een toekomst van een financieel bestel, waarin lering getrokken is van de lessen die ons door de crisis gepresenteerd worden. Uiteindelijk komen ze tot de conclusie, dat ook deze crisis kansen biedt voor een betere wereld...

Hoe is het in het Nederlands bedrijfsleven met creativiteit gesteld? Hoger dan een magere 6+ komt de score niet, blijkt uit een onderzoek uitgevoerd onder de lezers van Het Financieele Dagblad. Peter ten Hoopen en Marleen Janssen Groesbeek beschreven dit onderzoek in 'Oh, wat zijn we creatief!' De titel klinkt cynisch, maar een 6+ is ook niet echt iets om trots op te zijn.