Managers vormen de snelst groeiende beroepsgroep in ons land, zo becijferde het CBS eind 2003. Tussen 1994 en 2003 steeg het aantal managers met 75% tot 175.000. Vooral in de (semi)publieke sector zoals de zorg en het onderwijs is de manager in opkomst. Wie wil weten wat daarvan de achtergrond is, moet zeker 'Het nieuwe werken' van Ben Ligteringen lezen.

Het boekje 'Ontwikkelingen en trends in de financiële functie' is het 58e deel in de reeks 'Controlling in de praktijk'. Het is opgebouwd rondom het 'Tijdschrift Controlling'. In dit dunne boekje worden aan de hand van de resultaten van enquêtes en interviews de belangrijkste ontwikkelingen in de financiële functie besproken. Hoofdstuk 1 gaat over de financiële functie van de toekomst. 

Er bestaat een oude opvatting van ethiek die we in de huidige, antimulticulturele tijden van normen en waarden bijna vergeten zijn. Volgens die opvatting, die teruggaat tot Aristoteles, is ethiek dat onderdeel van de filosofie dat zich niet zozeer bezighoudt met vragen over goed en kwaad of vragen over het geslaagde leven, maar met vragen over de wijze waarop mensen met al deze vragen omgaan. Deze opvatting wordt door veel ethici vandaag de dag afgeschoven naar het domein van de meta-ethiek, dat wil zeggen: naar een domein waar een soort niet-ethisch (bijvoorbeeld antropologisch of sociologisch) discours over ethiek heerst. Daarmee is in mijn ogen een zeer belangrijke invalshoek voor ethische studies in het verdomhoekje geraakt.

Plezier is decadent. Alleen als je echt geld te veel hebt dan ga je zo werken dat het ook nog leuk is. Dit algemene, bijna calvinistische standpunt is inmiddels bijna maatgevend voor ons doen en laten en meestal ook op onze visie op ons werkzame leven en op de organisaties waar we in en voor werken.

Ik geef een 9 Een feest der herkenning! Zonder in cliché's te willen vervallen geldt dit in belangrijke mate voor dit boek. Het beschrijft heel helder de werking van het mechanisme om organisaties op te stuwen naar meer resultaat en plezier in het werk.

Plezier én prestatie zijn voorwaarden, die ik als 'must' bij werken zie, vandaar dat de overweging om het boek aan te schaffen snel gemaakt was en er gelijktijdig hoge verwachtingen bij ontstonden.

Ik geef een 8 'Plezier & prestatie', hét managementprincipe voor organisaties. Toen ik de titel en de korte introductie las, dacht ik, hé totaalvoetbal! De passie en het enthousiasme van de auteurs is terug te vinden in de stijl van het boek zonder dat het stoort.

Eerlijk gezegd lukt het mij niet om een boek met als titel 'Visionaire Marketing' geheel onbevooroordeeld open te slaan. Wat kan er zo visionair zijn aan marketing? Is het niet zo dat visionair vooral betrekking heeft op personen? En als er al zoiets is als 'Visionaire Marketing', is er dan ook 'Niet-Visionaire Marketing'? Dit boek vraagt enige gewenning; het leest alsof je een college volgt. Een goed college, welteverstaan. Het staat werkelijk boordevol voorbeelden (meer dan 80% van de tekst), die in een soort geletterde spreektaal zijn beschreven. Uitgesproken Amerikaans van opzet, maar niet onplezierig door de zweem van vlotheid en milde ironie, zij het soms wat onrustig van de hak op de tak springend.

In veel ondernemingen is men de afgelopen jaren voortvarend aan de slag gegaan met prestatiemanagement door het introduceren van concepten als de balanced scorecard, activity based management en value based management.

Je zou zeggen dat er in de loop van de jaren toch wel genoeg boeken over veranderingsprocessen geschreven zijn. Waartoe dan nog steeds nieuwe titels uitgeven? Wel, moeten ze bij uitgeverij Het Spectrum gedacht hebben, omdat die enorme hoeveelheid publicaties niet verhindert dat heel veel veranderingen niet het gewenste resultaat opleveren. Er moet dus nog ruimte zijn voor een nieuwe how to. Zeker een die, als we de auteur mogen geloven, nu eindelijk eens in kaart brengt waardoor veranderingsprocessen te vroeg stranden en hoe je dat kunt voorkomen.

Boek

Wie nog altijd in charismatisch leiderschap gelooft, is na lezing van dit boek voorgoed genezen. Topondernemingen oftewel 'visionaire bedrijven' moeten het niet hebben van een sterke CEO; hun succes ontlenen ze veeleer aan een tijdloze visie en aan BHAG's (Big, Hairy, Audacious Goals). De combinatie van die visie en ambitieuze doelen geeft topbedrijven de veerkracht om hun kern te behouden en zichzelf tegelijkertijd constant te vernieuwen. Dat was althans de bevinding van Collins en Porras in hun Amerikaanse managementbestseller 'Built to Last' (1994). Een tijdloos boek, zo blijkt: bijna tien jaar na dato is een zeer leesbare Nederlandse vertaling verschenen onder de titel 'Gebouwd voor de toekomst'.

Het lezen van het boek van Judith Mair was voor mij net alsof ik in de spiegel naar mezelf zat te kijken en dat was zo nu en dan best confronterend. Het boekt geeft aan waar veel bedrijven, vooral in de nieuwe economie, de afgelopen jaren te veel de nadruk op hebben gelegd.

Het boek van Judith Mair is het best te vergelijken met een actualiteiten programma. Het programma bestaat uit verschillende items waarin verhoudingen tussen werkgever en kenniswerkers worden belicht.

Perfinstrument om medewerkers te sturen op resultaten en ontwikkeling. Toch worden de beoogde resultaten niet altijd bereikt. "Het werkt niet!" is een veelgehoorde klacht.

In de inleiding van 'Plezier & prestatie' wordt schematisch weergegeven wat de relatie is met andere boeken op dit gebied (leuk idee!).

,b>Is dit satire of meent ze wat ze zegt? Die vraagt heeft mij tijdens het lezen van Judith Mairs spraakmakend debuut 'Het is mooi geweest. Het kantoor is geen pretpark' geruime tijd beziggehouden. En eerlijk gezegd had ik er de aanvullende literatuur van een handvol interviews voor nodig om erachter te komen dat ik als lezer niet ruim honderd zeventig bladzijden lang in de maling was genomen.

'En nou is het afgelopen! Ik wil dat je dit nú doet!' Hoeveel managers wensen dit niet diep hun hart uit te schreeuwen? Bijvoorbeeld op het moment dat je zorgvuldig, met behulp van de juiste woorden en de juiste intonatie, de juiste beweegredenen aanvoert om op deze wijze een medewerker ertoe te bewegen een bepaalde taak uit te voeren. 

Er zijn toch al heel wat boekenkasten gevuld met boeken over leiderschap, waarom dan toch maar weer een exemplaar toevoegen aan de reeks? Die vraag zal de auteurs toch ergens door het hoofd geschoten moeten zijn. Hun antwoord daarop moet iets geweest zijn in de trant van 'maar dit boek is anders dan andere'. En daar hebben ze dan ook gelijk in gehad. 'Grip op leiderschap' - geschreven in de reeks van INK managementmodel, een serie voor managers- overstijgt de vele boeken die vanuit één perspectief geschreven zijn. Het boek is zeer verfrissend bij tijd en wijle ook confronterend en bovenal inhoudelijk zeer to the point.

'Facility Services in Nederland' behandelt in vijf hoofdthema's en 30 interviews de professionalisering van facilitaire dienstverlening. Deze thema's zijn ook te vinden in de Research Agenda van de vereniging Facility Management Nederland (FMN). Lemmens maakt in hoofdstuk 3 'Definities en Afbakening' duidelijk dat velen de facilitaire functie zien als een niet-kerntaak die kan worden uitbesteed. Hij zet zich af tegen 'dit waardeoordeel over de bijdrage van facilitaire dienstverlening aan het resultaat van de organisatie'.