Merken spelen een grote rol in ons leven. Te groot, vinden sommigen. De Britse schrijver Neil Boorman onderzoekt in het boek 'Merkenmoe; hoe ik leerde leven zonder logo's' zijn afhankelijkheid van merken en de mechanismen die bedrijven gebruiken om klanten tot een aankoop te verleiden. Hierbij gaat hij bijzonder rigoureus te werk: hij verbrandt alle merkartikelen die hij in de loop der jaren heeft verzameld en probeert ze door merkloze spullen te vervangen.

Van sommige auteurs kun je bij wijze van spreken blind boeken uitzoeken. Eliyahu Goldratt is naar mijn mening een dergelijke auteur. Zijn typische manier van schrijven, in verhaalvorm, spreekt mij aan. Het is laagdrempelig voor diegenen die niet gewend zijn managementboeken te lezen en dat zijn er naar mijn mening nog veel te veel. Voor degenen die wel regelmatig dergelijke boeken ter hand nemen zijn de verhalen boeiend en niet te langdradig. Zij halen de kernboodschap er makkelijk uit. Menig auteur heeft deze schrijfstijl proberen te imiteren maar weinigen zijn erin geslaagd er ook een boeiend boek van te maken.

Aandacht voor diversiteit is er altijd wel geweest, al is het maar in negatieve zin. In 'Aan de slag met diversiteit' kiest de auteur daarom voor een benadering die diversiteit niet ziet als een probleem maar als een oplossing. Daarmee neemt Azghari stelling en zet hij zich duidelijk af tegen populistische politici die van diversiteit een steeds groter probleem willen maken. De auteur heeft een heldere visie op diversiteit en geeft een aanzet om tot actie te komen.

Mediation kent als bijna geen ander vakgebied een keur aan voortschrijdende inzichten en nieuwe ontwikkelingen. De bemiddelende functie heeft een bestaansrecht daar waar onderhandelingsbereidheid én onderhandelingsruimte van de partijen nodig respectievelijk gewenst is. 

Mediation kent als bijna geen ander vakgebied een keur aan voortschrijdende inzichten en nieuwe ontwikkelingen. De bemiddelende functie heeft een bestaansrecht daar waar onderhandelingsbereidheid én onderhandelingsruimte van de partijen nodig respectievelijk gewenst is. Het wordt ingezet om juridiseren te voorkomen maar kan tevens partijen – murw geworden door lang juridisch getouwtrek – tot een oplossing brengen. Mediation is een complex van aspecten die mee gewogen moeten worden om partijen tot een oplossing te brengen en is als vak al lang (enkel) het onderhandelen voorbij.

Echte leiders praten anders. Ze missen empathie, en hebben alleen maar oog voor de grote lijnen. Wie door deze reuzen gehoord wil worden, zal ze dus anders moeten aanspreken, zo betoogt Noël Slangen in Praten met reuzen.

Op bepaalde punten in je leven maak je de balans op en je vraagt je af: Is dit nu echt wat ik wil? Hoe wil ik nu verder? In 'Passie is wie je bent' stelt Ludo Daems u de vragen om uit te zoeken wie u bent en waar u uw enthousiasme en passie vandaan haalt, zodat u kunt worden wie u werkelijk bent. Dit is een doe-boek waarin de auteur u vraagt om in actie te komen, na te denken en te reflecteren.

Overtuigd van de kracht van het werken met beeld, koos ik voor het lezen van 'Veranderdiagnose' van Rob van Es. Het is een prachtig boek, waarin films, schilderijen en gedichten worden gebruikt ter illustratie van een verhaal over het stellen van een gedegen veranderdiagnose. Waar ik minder enthousiast over ben, is de boodschap van het boek: weinig vernieuwend.

De verwachting is dat leidinggevenden steeds meer paradoxen moeten kunnen hanteren: d.w.z. schijnbare tegenstrijdigheden weten te combineren tussen aspecten van het menselijk vlak en de zakelijke inhoud. Lenette Schuijt bespreekt vijf veel voorkomende paradoxen op een zeer verdiepende manier. De zakelijke kant is inmiddels voldoende vertegenwoordigd in organisaties, maar hoe nu de ziel er in aan te brengen? Ze beantwoordt de vraag: 'Wat vraagt het van leiders om ziel en zakelijkheid met elkaar te verbinden?'

George Akerlof en Robert Shiller volgen in Animal Spirits Keynes: de economie wordt niet voortgedreven door rationele motieven van eigenbelang, maar door allerlei irrationele emoties, intuïties, impressies en illusies, en deze zijn er juist verantwoordelijk voor dat zij voortdurend op en neer gaat.

Hoe u inzicht krijgt in talenten en ontwikkelpunten en hoe u als creatieve en innovatieve leider anderen kan stimuleren, zijn de rode draden in 'Leidinggeven met creativiteit'. Maar dit boek biedt meer; u leest hierin ook over de manier waarop teams en organisaties hun creativiteit en innovatievermogen kunnen vergroten. Veronique Warmoes en Herman van den Broeck geven vijf jaar academisch onderzoek op pragmatische wijze weer. Vanuit hun achtergrond als Vlaamse onderzoekers bieden zij antwoord op de vraag hoe je met creativiteit toegevoegde waarde creëert in organisaties.

Voor snelle, ingrijpende organisatieveranderingen is er de klassieke, probleemgerichte, lineaire veranderaanpak. Volgens Lewis, Passmore en Cantore is deze eendimensionale benadering minder effectief als we de mensen die het betreft op een positieve en uitnodigende manier in het veranderproces willen meenemen. De oplossing die zij bieden komt voor uit de appreciative inquiry en een waarderende aanpak gebaseerd op de verkennende kracht en het voortbrengend vermogen van het onderlinge gesprek. Ze werken die uit in 'Appreciative Inquiry for Change Management'.

'Misleid door toeval. Over de rol van geluk in de economie en het leven' is de prachtige en enigszins misleidende titel van het laatste boek van bestsellerauteur Nassim Nicholas Taleb. Wie een toegankelijk boek vol sappige anekdotes over de rol van geluk verwacht, komt bedrogen uit. 

In haar boek Wisseling van de macht spreekt Mildred Hofkes zich niet voor of tegen een quotum uit. Wel vindt ze dat de doorstroming van vrouwen naar de top moet worden bevorderd, want meer vrouwen in het bestuur leidt tot grotere diversiteit en bestuurlijke vernieuwing.

Een kookboek over kennismanagement vol recepten, zo las ik de titel van 'KM Kookboek - Recepten voor kennismanagement' van Daan van der Weele en Yuri de Lugt. Recepten volgen typisch een vaste structuur, van een lijst met ingrediënten via een stap voor stap kookproces tot het gewenste gerecht. Ik had mijn twijfels hoe het concept 'recept' van toepassing kan zijn op kennismanagement, dus ik was wel benieuwd hoe Van der Weele en De Lugt dit aanpakken.

Door middel van het boekje 'Leren en communiceren in de keten van de acute zorg' doen de auteurs Joke Mintjes-de Groot en Theo van Achterberg een poging om de communicatie tussen patiënten en zorgverleners te verbeteren. Maar is beter communiceren uit een boek te leren? Communiceren is ingewikkeld. Er zijn boeken vol geschreven over dit onderwerp en dan hoeven we over het aantal trainingen en cursussen nog maar te zwijgen. Patiënten goed begrijpen is zelfs weer een stuk moeilijker. Maar het goed leren 'lezen' en begrijpen van een traumapatiënt is de overtreffende trap en dus zeer gecompliceerd. Ofwel: communicatie voor gevorderden.

Het is al lang niet meer ongewoon dat managers en managementauteurs hun inspiratie zoeken in Oosterse wijsheden en praktijken. Zo ook Peter ten Hoopen en Fons Trompenaars, die in 'The Enlightened Leader' het fenomeen van de chakra's gebruiken om managers te inspirerend tot, wat zij noemen, verlicht leiderschap. Het boek werpt een opvallend licht op leidinggeven, maar de vraag is of de moderne manager op zijn 'derde oog chakra' zal vertrouwen als overlevingsmiddel in de kredietcrisis.

Als Ali B. in De Wereld Draait Door met een exemplaar van 'De zeven eigenschappen voor succes in je leven' zit te wuiven, is een doorbraak naar het grote publiek nabij. En laat het dan maar aan de Coveys over om het concept verder uit te bouwen. In de aanloop naar de Kinderboekenweek verscheen een vertaling van De 7 eigenschappen van Happy Kids, geschreven door Sean Covey, zoon van Stephen R.

Je moet er maar op komen: een boek schrijven over beeldspraak in kantoortaal. Deze taal staat immers meer bekend om zijn vakjargon en saaie clichés dan om zijn beeldspraak. Hoe dan ook: Daan Haan (een pseudoniem voor tekstschrijver Gustaaf Haan en bedrijfseconoom Daan Muntjewerf) gaat de uitdaging aan in het boek 'Praat je poten uit de klei'.

Google even op ‘Basisboek crossmedia concepting’ en u ziet wat de auteurs met crossmedia bedoelen. Websites over het boek, recensies, een toelichting van de auteurs in blogs en tweets van crossmediaboek. De boodschap is: dit is het eerste boek over het maken van een crossmediaal concept en het loopt als een trein. In Basisboek crossmedia concepting beschrijven Indira Reynaert en Daphne Dijkerman wat crossmedia inhoudt en hoe je hiervoor een concept maakt met een opdrachtgever.