Al 30 jaar publiceert Wijnberg populair wetenschappelijke boeken over psychologie en provocatieve therapie. Gemiddeld een boek per jaar, waaronder gebundelde columns die eerder in De Telegraaf verschenen. Hoe verrassend en vernieuwend kun je dan nog zijn? 'Dat moet ik nog een plekje geven' heeft Wijnberg naar eigen zeggen geschreven om psychologische taal van loze kreten te ontdoen. Hij veegt grappend en grollend de vloer aan met uitdrukkingen als: 'in je kracht staan', 'je kwetsbaar opstellen' en 'profiteren van een leermoment'. En dat wederom in zijn geliefde provocatieve stijl.

Het lijkt een aantrekkelijke titel; 'De lerende adviseur; trends in professionalisering'. Wie wil er niet leren en tegelijk een handzaam inzicht in wat het vak verder moet brengen?. Even de waan van de dag ontstijgen en met een helikopterview ook op de zin van het vak kauwen? Lees dan de bundeling van uiteenlopende artikelen en visies door Marjo Dubbeldam en Wilfred Goedmakers niet. Zij roepen in de eerste pagina's vragen op en stellen in de sluiten in de epiloog het boek af met nog meer vragen. Willen adviseurs wel leren en een relevant antwoord vinden op trends in professionalisering?

De consument is uitgekeken op betekenisloze belevenissen. Na het 'experience' tijdperk is het nu tijd voor 'authenticity': echtheid. Dit concluderen Pine en Gilmore in hun boek 'Authenticity'. De auteurs proberen het begrip uit te leggen aan de hand van de begrippen 'waarachtigheid' en 'geloofwaardigheid'. Dit lukt hen slechts ten dele.

De consument is uitgekeken op betekenisloze belevenissen. Na het 'experience' tijdperk is het nu tijd voor 'authenticity': echtheid. Dit concluderen Pine en Gilmore in hun boek 'Authenticity'. De auteurs proberen het begrip uit te leggen aan de hand van de begrippen 'waarachtigheid' en 'geloofwaardigheid'. Dit lukt hen slechts ten dele.

Op de omslag van het boek 'Effectief tijdbeheer' staat: 'Met een minimum aan theorie en een maximum aan praktische richtlijnen'. Op basis van daarvan verwachte ik een praktisch handboek over timemanagement. Dat is echter niet het geval. Ineke Kievit-Broeze heeft een rijk boek geschreven, maar het sterke punt van het boek is nu juist de theorie en veel minder de praktische kant.

Internetaanbieder World Online ging in het jaar 2000 naar de beurs. Een aantal dagen later stortte de koers volledig in. Wat volgde was een jarenlang onderzoek naar onder andere de optimistische persberichten die voor de beursgang verspreid waren en de misleidende uitspraken in de prospectus. Maar de aandacht richtte zich vooral op de aandelen van Nina Brink, die zij vlak voor de beursgang had 'overgedragen'. Eric Smit schreef met 'Nina' een ongeautoriseerde biografie waarin hij het leven van een zakenvrouw beschrijft die maar één doel heeft. En dat is winnen.

Onze multimediale wereld, waarin mensen meerdere kanalen tegelijkertijd gebruiken om informatie te vergaren, vraagt om een gecombineerde aanpak bij leren. Naar analogie van het concept 'blended learning' uit 2000, verwerken Aldert van Buuren en Rob Remie dit idee in hun boek 'Blended coaching'.

De economische crisis raakt me als adviseur letterlijk. Niet alleen klanten hebben en krijgen er mee te maken, de gevolgen van de economische recessie zijn ook binnen mijn eigen organisatie voelbaar. Deze gevolgen, maar ook de oorzaken, komen veelvuldig aan bod in discussies in en over het werk. Bovendien staan kranten vol met ontwikkelingen, kwesties en debatten. Die kan ik op hoofdlijnen prima volgen, maar details zijn niet echt aan mij besteed, simpelweg omdat te weinig zicht heb op het functioneren van 'de economie'. Daarnaast weet ik van veel termen wel ongeveer wat ze betekenen, maar in een precieze discussie is 'ongeveer' niet voldoende. Kortom: redenen genoeg voor een korte opfriscursus in de basisbeginselen en terminologie met '50 inzichten economie' van Edmund Conway.

Van

In 1998 introduceerden Jo Bos en Ernst Harting 'Projectmatig creëren': een projectmanagementmethode waarin persoonlijke verbondenheid, leiderschap, energie en bezieling prevaleren boven harde structuren en beheersaspecten. 'Op veler verzoek' hebben de auteurs nu een compacte, Engelstalige uitgave van PMC uitgebracht; 'Project Driven Creation'.

In 1998 introduceerden Jo Bos en Ernst Harting 'Projectmatig creëren' : een projectmanagementmethode waarin persoonlijke verbondenheid, leiderschap, energie en bezieling prevaleren boven harde structuren en beheersaspecten. 'Op veler verzoek' hebben de auteurs nu een compacte uitgave van PMC uitgebracht. 

'De laatste manager' is zo'n boek dat je gelezen moet hebben. Gewoon, omdat het past in het tijdsbeeld. Want wie gelooft er nog dat managers de problemen gaan oplossen die ze zelf veroorzaakt hebben? De twijfel knaagt, zwelt aan. Maar een alternatief zien velen nog niet. Veel mensen die ik spreek, beschouwen managers nog als van God gegeven. Dat organisaties nu eenmaal iets is met managers. Ben Kuiken doet dat niet. Hij stelt de noodzaak van managers bij het organiseren nadrukkelijk ter discussie. De titel zegt dat al. Maar hard maken doet Ben Kuiken de titel van zijn boek niet. Daarvoor blijft hij teveel de waarnemer, de journalist die hij is. En moet de lezer maar zijn eigen conclusies trekken.

Anton Cozijnsen, Peter van Dun en Eduard Kimman geven in 'Het theater van verandering' hun kijk op regie en rolverdeling bij veranderprocessen, met een theaterproductie als metafoor. Het is een toegankelijk boek dat vanuit de invalshoek van de regisseur en de scriptschrijver de rol van de spelers bekijkt. Zeker de moeite van het lezen waard.

'Business Model Generatie' van Alexander Osterwalder & Yves Pigneur is zeker geen alledaags managementboek. Ten eerste oogt het niet zo, de dikke harde omslag is opmerkelijk, zeker aangezien de rug ontbreekt en je zo ziet hoe het boek ingenaaid is. Daarnaast is het boek geschreven door 470 coauteurs uit 45 landen en bevat het meer dan 500 foto's. De opzet kun je makkelijk speels noemen. Dit alles zie je niet vaak bij managementboeken. Vorm en inhoud van het boek zijn ronduit verrassend.

Gijs Herderschee is als journalist verbonden aan de Volkskrant. Als parlementair redacteur volgt hij ontwikkelingen op het gebied van de sociale zekerheid en arbeidsverhoudingen in Nederland. Met 'De geldpomp' trakteert hij de lezer op een alomvattend beeld van de wereld van de sociale partners.

Er ontstaat altijd iets bijzonders zodra creativiteit, klantgerichtheid en ondernemerschap bij elkaar komen. Veel bedrijven worden groot door een goed product en bovenstaande kwaliteiten. Desondanks hebben groot geworden bedrijven vaak moeite om juist datgene wat ze groot heeft gemaakt vast te houden. Klanten worden nummers, producten vlakken af en ondernemen wordt besturen. Dat duurzaam succes geen toeval is willen Patrick Ruijs, Maton Sonnemans en Marieke Jansz aantonen door vijfentwintig Nederlandse ondernemers aan het woord te laten in 'Dutch Magic'.

Naast 'Dragon's den' is Annemarie van Gaal voor velen vooral bekend van de televisieprogramma's 'Ten einde raad' en 'Een dubbeltje op z'n kant'. Maar Van Gaal kan meer. Véél meer. Dit bewijst zij onder andere met het boek 'Ambitie' met als subtitel 'Adviezen voor ondernemers'. Hierin krijgt u naast een korte autobiografische blik in het leven van zakenvrouw en ondernemer Annemarie van Gaal veel nuttige tips en adviezen voor succesvol ondernemen.

Naast 'Dragon's den' is Annemarie van Gaal voor velen vooral bekend van de televisieprogramma's 'Ten einde raad' en 'Een dubbeltje op z'n kant'. Maar Van Gaal kan meer. Véél meer. Dit bewijst zij onder andere met het boek 'Ambitie' met als subtitel 'Adviezen voor ondernemers'. Hierin krijgt u naast een korte autobiografische blik in het leven van zakenvrouw en ondernemer Annemarie van Gaal veel nuttige tips en adviezen voor succesvol ondernemen.

In 'De prooi' beschrijft Jeroen Smit de historie van ABN Amro over een tijdsbestek van twintig jaar. De titel wordt ontleend aan het feit hoe ABN Amro door het toedoen van de voorzitter Rijkman Groenink vanaf begin jaren negentig uit de vorige eeuw van 'Jager' tot 'Prooi' werd. Tevens verwijst de titel naar het jachtincident waarbij Rijkman Groenink zichzelf (nog) niet in zijn voet schoot maar in zijn arm en hij zichzelf ernstig verwondde.

Toen ik in 2006 besloot om een eigen bedrijf te beginnen, nam ik me één ding voor: ik wil vooral heel flexibel zijn in mijn werk. Geen strikte werktijden, niet noodzakelijk een vast kantoor en als het een beetje lukt om reistijd te besparen dan zal ik dat doen. Dat is gelukt. Ik werk op tijden die mij en mijn klanten (uiteraard!) goed uitkomen en kan zo mijn dag lekker zelf indelen. En of ik nou aan de keukentafel zit, op een flexplek van een kantorencentrum of op een zonnig terrasje: het bevalt me overal goed en ik raak er bovendien vaak extra geïnspireerd van om in een wisselende omgeving te zijn. Hoewel ik dus vind dat ik al behoorlijk slim bezig ben, kan het nog stukken beter. Het boek Werken Nieuwe Stijl van Bas van de Haterd biedt weer volop nieuwe inzichten om over na te denken.