Storytelling in twaalf stappen van Mieke Bouma is gebaseerd op het beroemde boek van Joseph Campbell The hero with a thousand faces. In dat boek maakt de held een reis in twaalf stappen. Bouma heeft een heldere methodiek ontwikkeld om storytelling te baseren op Campbells inzichten. Zo koppelt zij het moderne en populaire ‘storytelling’ aan oeroude inzichten.

De ondertitel van De Feel Good-factor verraadt waar het heen gaat: ‘emotie = business’. In een zeer goed leesbaar boek brengt de auteur een uitstekende lijn aan die gebaseerd is op het goede gevoel hebben in je organisatie.

Dit boek beschrijft op een heldere manier de methodiek van de Rationeel Emotieve Therapie (RET). De kerngedachte van deze aanpak is dat we ons niet emotioneel gek laten maken door gebeurtenissen, maar door de manier waarop we dingen opvatten.

Wie als HRD-er, manager, adviseur of professional goed op de hoogte wil blijven van de ontwikkelingen die er zijn op het gebied van leren en veranderen, heeft met Mensenorganisaties een uitstekend boek in handen.

De Stoïcijnse levenskunst kan ons veel brengen. Met name het denken over onze eigen gedachten. Denkkracht heeft veel invloed op onze emoties. Daarnaast doet de Stoïcijnse filosofie een oproep tot actie in plaats van berusting en passiviteit.

‘Het gaat er niet om hoe je je ontwikkelt, maar hoe je stilstaat’. Het is een van de vele uitspraken van Brinkmann die je aan het denken zet. De Deense hoogleraar zet zich in Standvastig af tegen de accelererende cultuur en pleit ervoor om meer stil te staan. Brinkmann pleit voor een Stoïcijnse levenshouding die zich richt op het goede leven.

Dit boek gaat over het wakker schudden van je zintuigen en het opwekken van nieuwsgierigheid. Met een belangrijke rol voor de waarneming zet advocate en kunstkenner Amy Herman de toon: wie goed waarneemt, gaat ook beter denken.

Plannen bedenken vinden we leuk, maar ze ten uitvoer brengen gaat ons niet gemakkelijk af. De dag na de brainstorm van Jeroen Dontje vult deze lacune. De treffende titel appelleert daaraan. Een vlotgeschreven boek boordevol tips en tricks van een echte praktijkman.

Voor mensen die werken met groepen is Deep democracy van Jitske Kramer een zeer interessant boek. De leidende gedachte is aandacht te schenken aan minderheidsstandpunten. Daarmee raakt het boek een belangrijk en actueel thema, te weten ‘tegenspraak’. Deep Democracy gaat over besluiten die genomen worden en waarbij het minderheidsstandpunt wordt meegenomen in het besluit van de grote groep.

Een fraai boek dat voor veel lezers een mooie inleiding in de Chinese filosofie kan vormen. Hoogleraar Puett en journalist Gross-Loh beschrijven zeer treffend waarom het voor ons westerlingen zeer nuttig kan zijn om kennis te nemen van de Chinese filosofie. Een filosofie die wel overigens degelijk raakvlakken heeft met de westerse opvattingen. De essentie van dit boek is dat de vele opvattingen die we ons eigen hebben gemaakt, misschien niet juist zijn en we daarom open moeten staan om nieuwe perspectieven in te nemen.

Volwassenen zouden meer naar kinderen moeten luisteren, zo is de stelling van dit boek. Kinderboekenschrijfster Laurentien van Oranje en managementauteur Jeroen Smit hebben de handen ineengeslagen en gezamenlijk een boek geschreven waarin ze stellen dat kinderen een kompas kunnen zijn. Leiders zijn de weg een beetje kwijt en zouden geholpen moeten worden door kinderen. Een advies dat CEO’s waarschijnlijk nog niet eerder hebben gehad.

Publieke bezinning gaat over het voeren van dialogen in de publieke ruimte. Een uitstekend boek dat niet alleen een goed inzicht biedt in de pluspunten die de dialoog kan bieden maar ook stilstaat bij de afbreukrisico’s van de dialoog.

‘Kun je leren kijken?’, is de vraag die in dit boek centraal staat en ook bevestigend wordt beantwoord. Aan de hand van bekende en minder bekende schilderijen, krijgt de lezer kijkmogelijkheden voorgelegd om zijn eigen blik te verruimen. De verrassende uitspraak van de auteurs is: wie meer ziet van zichzelf, ziet meer op de schilderijen en omgekeerd, maakt duidelijk dat we hier met een uniek boek te maken hebben.

Het Managementboek van het Jaar 2016 gaat over de lessen die organisaties kunnen leren van de antropologie. Een fraai vormgegeven boek dat de lezer zo nu en dan meeneemt naar een andere plek op aarde om vervolgens terug te keren naar de wereld van organisaties. Deze opzet van de auteurs pakt zeer goed uit: een prima balans ontstaat zo tussen de lessen uit de antropologie en de te leren lessen voor organisaties.

Het uitbannen van risico lijkt de overhand te hebben in het onderwijs. We willen zekerheden en duidelijkheid: PISA scores en CITO toetsen. Maar onderwijs wordt pas krachtig als we juist risico’s durven te nemen. Maar hoe die vorm te geven in het onderwijs waarin het mijden van risico’s steeds meer gevraagd wordt van docenten. Biesta legt de lezer zeven thema’s voor die gezamenlijk dit risico verkennen. Dit boek werd in 2014 bekroond met de Outstanding Book Award van de American Educational Reserach Association.

Zijn TED lezing over de vraag ‘Doden scholen creativiteit’? is dertig miljoen keer bekeken. Na diverse boeken blijkt Robinson nog steeds een interessante boodschap te hebben. In dit boek pleit hij voor creativiteit op scholen als tegenhanger van de academische standaards en is hij tegenstander van de zogenaamde ‘standaardbeweging’.

Na zijn spraakmakende boek ‘De impact van leren zichtbaar maken’ is dit het vervolg van de Nieuw Zeelandse hoogleraar didaktiek. De belangrijkste boodschap van dit boek is: weet welke impact u heeft op de ontwikkeling van uw leerlingen. Hattie heeft een positieve boodschap aan het onderwijs hoewel zijn uitgebreide onderzoek aantoonde dat er veel zaken niet op orde zijn of onderbelicht worden. ‘Leren zichtbaar worden’ lijkt momenteel een belangrijk standaardwerk te worden voor leraren in welke vorm van onderwijs dan ook.

In het ‘woord vooraf’ lezen we dat Vier grondleggers van de pedagogiek het 3e deel is van een vijfdelige reeks over Pioniers van de Nederlandse gedragswetenschappen. De vier grondleggers zijn Philip Kohnstamm, Martien Langeveld, Wilhelhemina Stellwag en Stephan Strasser. Wie zijn zij, wat was hun context en waarom zijn zij grondlegger van de pedagogiek?, zijn vragen die de lezer na afloop kan beantwoorden.

In Positieve organisaties bouwt Robert Quinn voort op zijn eerdere werken. Het thema van de ‘positieve organisatie’ is daaraan toegevoegd en geeft een krachtige richting aan de lezer. Hoewel het boek weinig nieuwe inzichten biedt, is het van hoge kwaliteit. Dat komt door de eenvoud, de schrijfstijl, de verhalen en de ondersteunende instrumenten.