Een van ergste dingen waar het Nederlandse volk onder lijdt is de – zogenoemde – telefoonterreur. Hoe erg kan het leven zijn? Het is een favoriet onderwerp bij verjaarspartijen om elkaar te overtreffen in ergernis, en om triomfantelijk te vertellen hoe men de bellende oplichter een lesje heeft geleerd met een snedig antwoord waar hij niet van terughad. Meestal is het gewoon een student die wat probeert bij te verdienen. Belangrijk deel van de ergernis was dat ‘ze’ altijd bellen voor het eten, tijdens het eten of na het eten. Dan kan ook moeilijk anders, denk ik dan, maar dat argument telt niet.

Weleens gehoord van FarmVille? Vast wel als u actief bent op Facebook. FarmVille is met meer dan 72 miljoen accounts het meestgespeelde computerspel ter wereld. World of Warcraft is daarmee anno 2011 definitief van de troon gestoten.

Tegenwoordig hebben we het niet meer over ‘lifetime employment’ maar over ‘lifetime enjoyment’. Iets minder loyaal, maar wel met meer flexibiliteit. En in ruil daarvoor wordt uitdagend werk geboden. En dat is maar goed ook! Voor werknemer en werkgever.

Het is lente 2011. Bij veel bedrijven dringt langzaam het besef door dat het implementeren van een gefundeerd diversiteitbeleid niet langer prettige luxe maar bittere noodzaak is. Door een simultaan optredende vergrijzing en ontgroening, zal de oude hoogopgeleide westerse mannelijke normmanager al snel niet meer in staat zijn om alle toekomstige gaten in de arbeidsmarkt op te vangen. Of zoals Baptiest Coopmans uit de raad van bestuur van KPN het formuleerde: ‘Met vrienden en gelijkgestemden alleen gaan we het de komende decennia niet redden.’

Zin of geen zin, dat is de vraag. Wanneer mensen er zin in hebben, dan zijn zien ze nieuwe mogelijkheden, zijn ze positief gestemd en gaan zij doelgericht en gedreven aan de slag. Wanneer ze er daarentegen geen zin meer in hebben, dan is er met hen doorgaans geen land te bezeilen. Zin is de stille kracht die mensen in gang zet en in beweging houdt.

Wat een mooi moment is de verhuizing toch. Een moment waarop je je echte vrienden leert kennen, zeggen ze wel. Om te beginnen is het een mooie manier om al die mensen die je via jouw Hyves, Facebook of Twitter hebt leren kennen, ook echt te leren kennen. Wel eens geprobeerd om dat gewoon helemaal ‘social style’ te regelen? En hoeveel staan er dan op de stoep om te helpen?

Marketing is als de evolutie. Permanent nieuwe ontwikkelingen, maar het oude wordt niet per definitie vervangen. Nieuwe ontwikkelingen komen er gewoon bij; stapeling heet dat.

Iedereen weet dat de sociale media een meer dan essentiële rol hebben vervuld bij het tot stand brengen van de huidige ‘dynamiek’ in de Arabische wereld. Je kunt de krant of staatstelevisie nog wel censureren, maar media zoals LinkedIn, Facebook of Youtube echt niet! Wat zouden we als publieke sector kunnen leren van die omwenteling in Egypte?

Het is al weer een paar jaar geleden toen het volgende me overkwam. Ik werd gebeld door een vriendelijke dame. Ze had interesse in mijn trainingen, dus de afspraak was snel gemaakt. Aangekomen bij hun kantoor, werd ik ontvangen door twee charmante dames. Het gesprek begon heel vriendelijk, onder het genot van een kopje koffie. Maar al snel kwam ik achter de ware bedoelingen van deze verleidelijke tantes.

Hebt u ooit wel eens een artikel van me gelezen? Dan denkt u ongetwijfeld ‘o jeetje, daar gaan wij weer!’ Inderdaad ik ben een beetje afkerig van de door Goeroes gepreekte wijsheden. Helaas is sceptisch denken geen populaire bezigheid. Kijk maar eens in de top 100 van Managementboek.nl. De boeken met ‘pasklare antwoorden’ zijn bijzonder in trek. Dus ben ik een spelbreker. Gelukkig sta ik niet helemaal alleen. Er zijn andere auteurs die voor eenzelfde insteek kiezen.

Kankeren op de NS lijkt een nationale sport. Iedereen doet mee. Ook de leden van de Tweede Kamer. Weinig mensen beseffen dat we juist trots moeten zijn op de NS, want het is het beste spoorwegbedrijf ter wereld.

Het nieuwe kabinet gaat voortvarend te werk. En terecht overigens, want er is veel te doen. Zo is minister Donner bijvoorbeeld actief aan de slag om de Rijksdienst te transformeren naar een compactere overheid. Met een slimme bedrijfsvoering opdat de schaalvoordelen die we als Rijk hebben ook maximaal worden benut. Echt verzilverd dus.

Nog een paar weken en het is lente. De tijd van lammetjes, lust en liefde breekt dan aan. Hopelijk komt er ook in jouw organisatie een vlaag liefde binnendrijven. Want dat kun je best gebruiken!

De laatste tijd zien we dat de politiek rond een aantal publieke ondernemingen met concrete organisatorische ingrepen op de proppen komt om problemen op te lossen. Politie, NS, Prorail, CBR, het zijn enkele actuele voorbeelden. Er ontstaat nu ook de neiging om ‘oplossingen’ dwingend op te leggen. Maar is het zinvol dat de politiek zich er zo mee bemoeit?

Herinnert u zich nog de tijden van de internetzeepbel? Eind jaren negentig moest iedereen online. Het aantal start-ups waar argeloze beleggers geld instaken was vrijwel niet te tellen. Mensen boden geweldige bedragen voor deze virtuele ondernemingen.

Hoewel het percentage vrouwen in de toplagen van het bedrijfsleven en bij de overheid nog maar mondjesmaat stijgt, wordt de discussie over genderdiversiteit inmiddels intenser gevoerd dan ooit tevoren. Helaas hoor je minder over het beleid ten opzichte van andere vormen van diversiteit.

Onze nieuwe premier is een groot voorstander van meer directe contacten tussen ambtenaren en Kamerleden, als het initiatief tenminste maar van de volksvertegenwoordigers komt. De regels daarvoor - destijds opgesteld door premier Kok - zijn nu veel te strikt. Mark Rutte pleit terecht voor 'een ontspannen contact tussen ambtenaren en de Tweede Kamer’.

De overgang naar een nieuw jaar is altijd het moment bij uitstek om goede voornemens te maken. Klokslag twaalf uur was het zover. Toen werd plechtig de laatste sigaret gedoofd, de laatste snack genuttigd en ten overstaan van intimi beloofd om het wat rustiger aan te doen. Hoe mooi het allemaal ook klonk, afgaande op de statistieken is er sindsdien weinig gebeurd. De meeste voornemens zijn een paar weken alweer in de ijskast gezet. Het tonen van goede wil blijkt niet voldoende. Maar wat moeten we dan wél doen?

In China en India lopen zij met honderden miljoenen in het wild rond: mensen die vanuit een positieve grondhouding uitmuntend presteren. In onze contreien is dat duidelijk minder. Maar ook wij ontkomen niet aan de stille kracht van positiviteit.

'Om tot goed beleid te komen moeten ambtenaren de problemen kennen waar mensen mee worstelen. Toch hebben ambtenaren moeite om de plek der moeite te betreden. Zijn ambtenaren angsthazen?