In 2006, op zijn 19de schreef Zuckerberg de visie en functionaliteiten van TheFacebook op in The Book of Change. Een notitieboek dat hij zelf inmiddels kwijt was. In 2019 confronteerde journalist Steven Levy hem met zijn aantekeningen: ‘As he swipes the pages, a rhapsodic smile spreads across his face. It’s as if he has been suddenly reunited with his earlier self: the fresh-faced founder, unacquainted with regulators, haters, and bodyguards, blissfully parsing his visions to a team that would alchemize them into software, and then change the world in the very best way.’ En de rest is…

Aangezien ik in mijn vorige editorial bijna de gehele shortlist uit de longlist naar boven wist te halen (alleen De wereld is rond wist aan mijn aandacht te ontsnappen), en ik niet ga vooruitlopen op de winnaar, is er ruimte om enige woorden te wijden aan fraaie boeken die de shortlist niet hebben gehaald. Omdat het vertalingen zijn. Of een verkeerd bouwjaar hebben.

‘Het woord ‘angst' valt in bijna alle gesprekken.' Dit las ik onlangs in een tweeluik over Nederlandse ambtenaren in NRC. De journalisten spraken voor hun onderzoek met bijna twintig topambtenaren, politici en bestuurders van uitvoeringsorganisaties van de overheid.

We naderen het eind van de Boekenmaand. Het thema is rebellen. Managementboek heeft een selectie gemaakt van boeken die over het thema rebellie in het domein business & management gaan: www.managamentboek.nl/rebellen. Maar de hogere graad van rebellen, de buitencategorie, zijn ketters.

In De geniale stad heeft Koen de Vos een verfrissende poging gedaan om te laten zien hoe Florence in de 14de en 15de eeuw zoveel genialiteit kon uitstralen. Welke ingrediënten waren nodig om een cultuur te creëren van iets dat we nu een hotspot zouden noemen?

Toen ik de longlist onder ogen kreeg, was mijn eerste reactie ‘daar valt een degelijke shortlist uit te distilleren'. En ook bij nadere analyse blijft die conclusie fier overeind. Wat vinden we zoal op deze eerste schifting van het boekenjaar 2019?

‘Een vliegtuig ontworpen door clowns, onder leiding van apen.' Dit is een van de onthutsende uitspraken in intern e-mailverkeer tussen Boeing-medewerkers, tijdens de ontwikkeling van de Boeing 737 Max 8.

Het is lastig om spelen te definiëren want een definitie doet geen recht aan de meervoudigheid van spelen en vernietigt de speelsheid. Dat is gelijk al een kenmerk van spelen: op het moment dat je het probeert te vangen in formele regels, dan verdwijnt het spel. Beter kunnen we daarom bij ons zelf beginnen: Denk eens aan spelen. Wat komt er in je op?

‘Voor we overgaan tot de uitreiking van de diploma's zal mr. Leonard van Hoogstede u wat vertellen over humor in het recht.' O jee, dacht ik en dat bleek volkomen terecht. Lid na lid passeerde, al dan niet tot achter de punt genummerd.

Is het niet gek? Een gemiddelde supermarkt verkoopt 10.000 tot 15.000 verschillende artikelen. Dit kan oplopen tot 30.000 producten in een XL-versie. Let wel, dit zijn alleen levensmiddelen en aanverwante spullen. Maatwerk dus. Voor iedereen is er wel een passende pot pindakaas te vinden.

In 2009 stelde het organisatieadvies bureau FutureConsult het scenario-boekje getiteld 2010 + 10 = 2020 samen. Een boekje dat, vanuit de bril van een aantal deskundigen, keek naar het jaar 2020. Speciale aandacht voor de gebieden democratie, nieuwe media en energie. We staan nu aan de vooravond van dat jaar. Een nieuw millennium. Scenarioplanning is een interessante manier om naar de toekomst te kijken. Oprichter en directeur van FutureConsult is futuroloog Jan Nekkers. Van zijn hand zal begin volgend jaar een compleet vernieuwde versie van Wijzer in de toekomst verschijnen.

Dit jaar bestaat Managementboek 25 jaar. En omdat 25 jaar managementboek eigenlijk ook 25 jaar management is (of omgekeerd natuurlijk), en omdat boeken onze ‘middle name' is, is besloten een boek uit te geven over 25 jaar management.

Welke managementdiscipline heeft de afgelopen 25 jaar het hoogste illusie-gehalte geleverd? Dat zou zo maar eens risicomanagement kunnen zijn. Wat zijn de drie grootste illusies? En is er een alternatief?

Eerst was er Het drama Ahold, een reconstructie van wat zou uitgroeien tot een fiasco op wereldschaal. Waar ging het mis? Waarom werd er niet gecorrigeerd toen dat nog kon? Voor de antwoorden op die vragen moeten we zijn bij de mensen en de emoties achter de cijfers.

Het einde van het jaar, traditiegetrouw een periode van cadeaus geven én ontvangen. Vaak zijn dit nieuwe spullen. Kan dat nog wel? Hoogste tijd om hier eens bij stil te staan.

Zet niet langer een stip op de horizon maar haal de horizon naar je toe. Zo mag je het vlammende betoog van ex-consultants Hans van der Loo en Patrick Davidson in hun boek Werkvuur wel samenvatten. Al zeggen zij het natuurlijk heel anders. Op de bijvoorbeeld heel prangende vraag of de overal opduikende ‘Chief Happiness Officers’ heeft geholpen, of al die aandacht voor duurzame inzetbaarheid, voor vitaliteit op de werkvloer, voor mindful kauwen op een rozijn iets heeft bijgedragen, zegt Hans van der Loo: ‘Al die blijmoedigheid op congressen en seminars over vitaliteit, werkgeluk en employee journeys, het klinkt allemaal prachtig maar ik vind het voor een groot deel gebakken lucht.’