Matthijs van Nieuwkerk en Pauw & Witteman zullen de auteur van dit boek nog niet gebeld hebben met een verzoek iets over zijn nieuwe boek te komen vertellen. De boodschap is te complex om in een paar oneliners uit te leggen. De inhoud wijkt misschien ook te veel af van het mainstreamdenken, gaat te veel in tegen de gevestigde belangen. 

De titel van het boek van Frank Verschuur luidt: Slow Change (Versneller van sociale innovatie). Dat klinkt als een paradox. Slow aan de ene kant, versnellen aan de andere kant. In de praktijk blijkt het toch te kunnen.

Het leven bestaat uit dualiteit. Er zijn altijd tegenkrachten actief. Tegenpolen. Alleen zijn we dat sinds Decartes als mensheid uit het oog verloren. Voorbeeld: veel mensen die een conflict met iemand anders hebben, vergeten daarbij naar zichzelf te kijken, terwijl daar misschien ook wel een probleem ligt. Het nieuwe boek Brondenken van Dorien Lathouwers ordent de tegenpolen. Voor de individu, of voor het bedrijf als geheel.

In hun boek Onveranderbaarheid van organisaties vragen Leike van Oss en Jaap van ’t Hek aandacht voor de slecht begrepen en nauwelijks gewaardeerde kant van organisaties: haar identiteit. De auteurs sturen alle verandermanagers weer terug in hun hok.

De tijd dat veranderingen in organisaties - en die van organisatieculturen in het bijzonder - zich lieten vatten in vaste recepten ligt achter ons. Gezien het grote aantal 'mislukte' verandertrajecten kan men zich afvragen of een dergelijke aanpak ooit heeft kunnen werken. 'Veranderen van organisatiecultuur - Veelvoudigheid in denken en doen' doet een alleszins geslaagde poging de lezer op een heel ander spoor te brengen voor de aanpak van veranderingen in een organisatiecultuur. Het is geschreven door dertien auteurs, onder redactie van Rob van Es, universitair docent Organisatiefilosofie aan de Universiteit van Amsterdam.

Reflecties over cultuurverandering in arbeidsorganisaties vormen de inhoud van de publicatie 'Veranderen van organisatiecultuur' onder redactie van organisatiefilosoof Rob van Es. Dertien auteurs, met ruime ervaring, hielden vier jaar debatten met hun gasten in bijeenkomsten van het platform Veranderen van Organisatie Cultuur (VOC) bij Sioo te Utrecht. In dit boek zetten zij hun bevindingen en ideeën uiteen.

Weinigen zullen zich direct geholpen voelen bij het lezen van 'zorgvuldige wanorde' als aanpak van veranderingen, zoals de flaptekst van het boek 'Voorbij verandermanagement' van Antonie van Nistelrooij en Rob de Wilde aangeeft. Maar wees gerust, want het is vooral de zorgvuldigheid die tekenend is voor de aanpak die deze auteurs met dit boek bieden.

Problemen zijn lastige obstakels die je moet oplossen. Maar ze kunnen ook een bron van creativiteit en samenwerking zijn. In haar studie 'Zonder wrijving geen glans' beschrijft Arienne van Staveren hoe fricties stroeflopende processen nieuw leven in kunnen blazen.

Als veranderingen in organisaties telkens maar niet lukken, roepen leden van die organisatie al snel dat het aan de cultuur van de organisatie ligt. Even doen zij net alsof zij daar zelf geen deel van uitmaken. Hoewel cultuurveranderingtrajecten over het algemeen weinig succesvol zijn, genieten zij een blijvende populariteit. 'Veranderen van organisatiecultuur' verdiept het begrip organisatiecultuur, presenteert de verschillende opvattingen daarover en laat zien wat de dertien auteurs zelf doen om een organisatiecultuur te veranderen.

'Hoe' gaat u de veranderingen in uw organisatie aanpakken en welke oefeningen, workshops en opdrachten kunt u daarbij inzetten? Hierom draait het 'Praktijkboek voor procesmatig veranderen' van Gert Anbeek, Patrick Lybaert en Harry de Weerd. U krijgt verschillende interventies aangereikt voor een sessie met het management over bijvoorbeeld strategie en klantengroepen. Deze zijn kort en bondig uitgelegd en goed gedocumenteerd met referenties. Voor alle adviseurs een boeiend naslagwerk dat de mogelijkheid biedt om eens een andere interventie uit te kiezen dan uw normale repertoire! Een aanrader!

In de dagelijkse praktijk zijn verandertrajecten vaak lineaire processen. Je staat bij A en het doel is B. Het management zet een traject in gang en de organisatie moet maar volgen. Meestal werkt dit niet en leidt het allemaal tot veel ruis in de organisatie. Het kan ook anders, zo maakt het nieuwe boek Voorbij verandermanagement van Antonie van Nistelrooij en Rob de Wilde duidelijk. ‘Kijk eens door een multivocale bril.’

Zonder urgentie komen succesvolle veranderingen niet van de grond, betoogt John Kotter. In zijn nieuwe boek waarschuwt hij voor zelfgenoegzaamheid en ‘NeeNees’, de vijanden van urgentie.

In het boek 'Anders veranderen' geeft Willem Verhoeven aan dat de tegenvallende resultaten van veel veranderprocessen samenhangen met de opvattingen van managers over de manier van leidinggeven. Managers en consultants zitten volgens Verhoeven in een veranderingsparadox; ze zitten vast in hun streven om veranderingen te beheersen en te controleren en denken nog veel in modellen, methoden en technieken.

Hoe krijg je als veranderaar medewerkers mee? Annemarie Mars omschrijft in 'Hoe krijg je ze mee?' vijf krachten, waar een veranderaar invloed op moet uitoefenen, wil een verandering succesvol zijn. Allen als middel om 'te streven naar verbinding'. Geen baanbrekende nieuwe inzichten op het gebied van verandermanagement. Wel een boek dat verklaringen geeft voor stagnatie en heel toepasbaar is.