Verandering in 90 dagen. Het klinkt gemakkelijk en energiek. Volgens van der Loo kan het. Door te ‘boosten’: een tijdelijke opkikker, een slimme en snelle ingreep. De focus in ‘Vaart maken’ ligt op positieve energie, op ambities en prestaties, op gedrag. Deze drie basiscomponenten brengt de versnelde verandering teweeg. Zijn aanpak: een optimistische actiestand. Veranderen omdat je het wilt. Niet omdat het moet.

‘Hoe ruikt verandering?’ van Peter Terlouw en Mark van Twist gaat over de toepasbaarheid van verschillende taalregisters in al hun toonaarden om een verandertraject begrijpelijk en soepel te laten verlopen.

‘Als je vandaag blijft doen wat je altijd doet, mag je morgen dezelfde resultaten verwachten.’ Marcel van der Avert laat er in zijn boek ‘Ongeziene resultaten’ geen twijfel over bestaan: veranderen moet. De organisatie die daarvoor de bekende paden kiest, zal volgens hem echter nooit het optimale resultaat behalen. ‘Kijk naar de verborgen processen van je organisatie.’ Een op zich simpele boodschap die tot lezen noodt. De lezer moet zich daarvoor wel door een ware rijstebrijberg aan informatie heen werken. Keurig gestructureerd, dat wel.

In ‘Theatervoorstellingen in organisaties’ bieden Peter van den Boom en Peter de Roode inspiratie en houvast voor wie de organisatie echt wil begrijpen en (helpen) veranderen. Hun onorthodoxe interventiemodel kent vier rollen die de interne veranderaar leert hoe beweging te krijgen in weerbarstige denk –en gedragspatronen die het ‘organisatietheater’ op de werkvloer bepalen. De ‘spelbrekende’ rol van de nar is doorslaggevend. Een verademende aanvulling op mijn collectie veranderboeken!

Met ‘Thinking in new boxes’ stellen Luc de Brabandere en Alan Iny een nieuw paradigma voor creativiteit voor. Ze zeggen met deze denkmethode verder te gaan dan out-of-the-box-denken. Een belofte die niet alleen nieuwsgierig maakt, maar ook van actuele waarde is. De vraag is: maken ze dit waar?

Verhalen pushen heeft geen zin. Even met rust laten wel. Dat is de kunst van het ruimte gunnen en vertrouwen geven. Dat is één van de kernen waarop verandering stoelt. Daarmee is de verandering geen feit maar een goed begin is gemaakt. In het toegankelijke 'Change the script' werkt Theo Hendriks toe naar transformatie. Taal beïnvloedt verandering. Dit boek is er een mooi voorbeeld van.

Als je spreekt over organisatieverandering komt al snel het woord organisatiecultuur voorbij. En tegelijk ontstaat er vaak een gevoel van machteloosheid. Want hoe hoe pak je die aan? In ‘Veranderen van Organisatiecultuur; veelvoudigheid in denken en doen’, onder redactie van Rob van Es, belichten 13 auteurs het veranderen van organisatiecultuur. Het zijn praktijkmensen met een goede conceptuele achtergrond, en ze vertillen zich niet aan hun veranderwijzen. Immers, niet alles kan!

‘Vandaag doen wat morgen nodig is’, dat is de pakkende titel van het boek van Rob Fijlstra waarmee hij aandacht wil besteden aan het ‘ruimte maken voor sprongsgewijze organisatieverandering.’ Het huidige tijdgewricht vraagt om actieve verandering, want stilstaan is dodelijk. Een aardig boek om te lezen, naar mijn mening echter geen pageturner.

In haar boek ‘Leading through change’ dat in het Engels is geschreven, beschrijft Carla Schnitker, internationaal expert op het gebied van leiderschap en communicatie, zes principes van effectief leiderschap bij een veranderingsproces.

Middenmanagers vinden onvoldoende houvast in de veranderkundige literatuur. Tot die conclusie komt Alexander Groth nadat hij zich jarenlang verdiept heeft in veranderingsprocessen, en dan met name in de rol die daarin voor leidinggevenden in het middenkader is weggelegd. Met zijn boek Leiding geven aan verandering (‘Handboek voor de middle manager’) wil hij daarin verandering brengen. ‘Concreet change leadership’, daarover gaat het. Ofwel: hoe kun je in ingrijpende veranderingsprocessen effectief met gevoelens omgaan?

In Wat bezielt ons? Analyseert Lenette Schuijt in welke verouderde systemen we vast lijken te zitten en hoe het vooruitgangsdenken ons vasthoudt in deze structuren. Ze biedt nieuwe perspectieven en laat zien hoe ieder van ons kan bijdragen aan een nieuwe, meer humane wereld.

Klassieke organisaties zijn verstrikt geraakt in een web van regels, structuren en prestatie-indicatoren met als uiteindelijk doel: meer en beter. In haar nieuwste boek Wat bezielt ons? (‘Van verstarring naar vitaliteit’) beschrijft Lenette Schuijt hoe het vooruitgangsdenken ons in een wurggreep houdt, wat de gevolgen daarvan zijn én hoe tegelijkertijd nieuwe initiatieven tot ontwikkeling komen die wijzen op een kentering: de vitaliteit in de onderstroom.