'Strategie kan verschrikkelijk saai zijn', vinden Mintzberg, Ahlstrand en Lampel. Zeker als consultants, academici en strategische planners ermee aan de slag gaan. 'Ze zijn allemaal zo dodelijk serieus! Als dat ons betere strategieën zou opleveren was er niets aan de hand, maar het tegendeel is vaak het geval – de strategieën zijn standaard, weinig specifiek en inspireren niet. Strategie moet niet alleen positioneren, maar ook inspireren. Een strategie die niet inspireert is dus eigenlijk helemaal geen strategie.' Aan het woord zijn Henry Mintzberg, Bruce Ahlstrand en Joseph Lampel in hun boek 'Strategie slaat terug'.

Mooi dat er een nieuw boek van een Nederlandse auteur verschijnt over strategie. Mooi ook dat het een boek is met diepgang en niet zo'n hijgerig managementboekje met veel oneliners en praktische tips. Mooi ook dat het boek een eigen karakter heeft door de persoonlijke en oprechte aanpak van de auteur. Natuurlijk kan ik flauwtjes opmerken dat de gemiddelde lezer niet zit te wachten op al die persoonlijke ontboezemingen van de Leo van de Voort, maar dat doe ik niet want ik vind deze aanpak van lef getuigen. Maar is 'Nooit meer strategiepijn' inderdaad het Nederlandse antwoord op Hamel en Prahalad zoals iemand op de binnenflap opmerkt?

'Business Model Generatie' van Alexander Osterwalder & Yves Pigneur is zeker geen alledaags managementboek. Ten eerste oogt het niet zo, de dikke harde omslag is opmerkelijk, zeker aangezien de rug ontbreekt en je zo ziet hoe het boek ingenaaid is. Daarnaast is het boek geschreven door 470 coauteurs uit 45 landen en bevat het meer dan 500 foto's. De opzet kun je makkelijk speels noemen. Dit alles zie je niet vaak bij managementboeken. Vorm en inhoud van het boek zijn ronduit verrassend.

Wat is de overeenkomst tussen het gratis bellen van Skype, de microkredieten van de Grameen Bank in Bangladesh en de autoverhuur van Car2Go van Daimler? Dat ze succes hebben omdat de mensen hierachter als eerste hun businessmodel wisten te innoveren. En daarmee de concurrentie aftroefden. Dat stelt Alexander Osterwalder die in zijn boek Business Model Generatie een aanpak biedt waarmee iedere organisatie haar eigen businessmodel kan doorlichten.

Voor een fusie heb je niet alleen een goede uitvoering nodig, maar ook een grondige voorbereiding. Theo van Iperen maakt in 'Fuseren is topsport' duidelijk dat deze titel niet uit de lucht is gegrepen. Een overzichtelijk boek maar een recente case mist om de theorie echt te kunnen toepassen.

'Paradigma's' van Joel Barker is een uitstekend boek dat zeer inzichtelijk maakt wat de gevolgen zijn als organisaties blijven hangen in vastgeroeste overtuigingen. Barker biedt de lezer diverse inzichten waardoor het op het eerste gehoor afstandelijke begrip 'paradigma' concreet wordt. Hoewel het boek in de jaren negentig van de vorige eeuw verscheen, is het nog steeds actueel en misstaat het niet misstaan op uw boekenlijst over veranderkunde.

In het boek Businessmodellen pogen Dirk Houtgraaf en Marleen Bekkers een sluitende definitie te formuleren voor het veelvuldig gehanteerde begrip ‘businessmodel’. Naar eigen zeggen heerst er in de praktijk veel verwarring over wat er nu precies mee bedoeld wordt.

In het boek 'Competing for Talent' staat de 'war for talent' of 'talentmanagement' centraal: het binnenhalen, motiveren en vasthouden van jong talent in organisaties. Een vraagstuk dat voor veel organisaties een grote uitdaging was vóór de huidige recessie zich aandiende. Het zal in de toekomst zeker weer (in versterkte vorm) zal terugkeren door de snelle vergrijzing van de beroepsbevolking. In de huidige economische omstandigheden waar (ook jonge) mensen moeten vechten voor een baan, heeft het boek (hoewel recentelijk gepubliceerd) minder actualiteitswaarde.