In veel managementboeken is psychologie op de een of andere manier onderdeel van de boodschap. Maar er is meer! Psychologie is een breed gebied, en Thijs Launspach is je gids met zijn boek ‘We doen allemaal maar wat’.

Thijs Launspach is psycholoog en verbonden aan de School of Life. Hij schrijft onder andere over mentale gezondheid, stress en burn-out. Zijn nieuwe boek heeft de prikkelende titel ‘We doen allemaal maar wat - En andere lessen die je leven beter maken.’

‘Beter leren kijken’ van Stefan van der Stigchel is een boek dat uitnodigt om in een keer uit te lezen. Het is vlot en toegankelijk geschreven en soms denk je zelfs: ‘ja logisch’ en doorrrr… Maar als je de tijd neemt, rustig leest en zijn tips en ideeën eens echt goed tot je neemt, dan verandert dat beeld.

Als ik boeken lees blader ik altijd vrijwel direct naar het dankwoord. Vaak staat er iets in over de totstandkoming van het boek, wat zeer interessant en leuk is om te lezen. Toen ik het dankwoord in ‘Het raadsel van het ik’ las, kreeg ik meteen iets van een déjà vu.

Kijken en zien zijn niet hetzelfde, dat is voor de meeste mensen vanzelfsprekend. Stefan van der Stigchel legt ‘Beter leren kijken - Visuele skills in een wereld vol afleiding’ uit hoe dat zit, en wat je kan doen om beter te worden in zien.

‘Hidden potential’ van Adam Grant gaat niet over talent of ambitie, maar over aspiratie en karaktereigenschappen. Een uitstekend boek over de vraag hoe we ervoor zorgen dat het potentieel van eenieder gezien en benut wordt.

Er is tegenwoordig minder om werkelijk bang voor te zijn, toch zijn we angstiger. We maken minder traumatische gebeurtenissen mee, maar leiden meer aan trauma’s. We vragen om camerabeveiliging of schaffen die zelf aan, om ons gevoel van veiligheid te vergroten. Zonder te weten of dit ook zo is. Angst lijkt een steeds grotere invloed te krijgen in onze samenleving. Ten koste van moed, wilskracht en weerbaarheid.

Als je over je dagelijks leven nadenkt, dan doe je dat op basis van tal van herinneringen. Veel van onze keuzes, en al onze routines worden bepaald door onze herinneringen. Letterlijke herinneringen zijn daarbij onbelangrijk. Vergeten is menselijk. Ons geheugen is creatief en impressionistisch. Charan Ranganath beschrijft de wetenschap van geheugenonderzoek en de betekenis daarvan voor ons dagelijks leven.

De laatste alinea van ‘De kunst van mensen kennen’ vat de kern perfect samen: ‘Het gaat om het simpele vermogen om een ander het gevoel te geven dat hij wordt gezien en begrepen, een moeilijke, maar cruciale vaardigheid die van een mens een gekoesterde collega, burger, geliefde, echtgenoot en vriend maakt.’

Het ‘Handboek Traumatische Rouw’ was aan een herziening toe en die is uit. Dat is goed nieuws, want de belangstelling voor rouwproblematiek is sterk gegroeid. Met het uitkomen van de DSM-5-TR in 2022 valt de Persisterende RouwStoornis (PRS) onder de groep Trauma- en stressorgerelateerde stoornissen. En met deze ‘erkenning’ is specialistische behandeling bij verstoorde rouw toegankelijker geworden.

‘Speek de taal waarmee je gedrag stiekem stuurt’, zo luidt de ondertitel van het zonder meer leuke boekje ‘Bromvliegtaal’ van Tim den Heijer. De auteur gaat met dit boek verder op het thema ‘bromvlieg’, waarover hij al meerdere boeken heeft geschreven.

Met alleen kennis komen er niet meer als leidinggevende. Voor effectieve samenwerking zullen we moeten groeien in emotionele intelligentie. Daniel Goleman en Cary Cherniss schreven hierover een geweldig boek: ‘Optimaal’.

Het antwoord op de vraag in de titel van ‘Zijn vrouwen betere mensen?’ wist ik natuurlijk al voor ik het boek had gelezen. Maar ik ben dan ook niet helemaal objectief. Het boek is door een man geschreven. Wat een topper die Leo Pot. En het is gebaseerd op onderzoek...