Schrijvers doen er wijs aan ‘Schrijven voor het brein’ van Wim van der Mark, Martin Kranenburg en Michel Rolvink erbij te pakken. Als ze tenminste willen dat de lezers van onze websites, brochures of artikelen onze boodschap begrijpen – en in beweging komen.

Een ‘voorbeeldige organisatie’ is volgens Naomi Ellemers en Dick de Gilder een organisatie die zo is ingericht dat mensen optimaal met elkaar kunnen samenwerken, waar men niet alleen mooie producten maakt en tevreden klanten heeft, maar waar men ook de maatschappelijke verantwoordelijkheid serieus neemt.

De gedragswetenschap kan rekenen op een warme belangstelling. Dat is logisch, want echte verandering zien we pas als er ook sprake is van ander gedrag. Vaak beperkt het gesprek hierover zich tot de vraag of we ook iets met nudging kunnen, terwijl dat slechts een van de vele interventies uit de gedragswetenschap is. Ondeskundig gebruik leidt eerder tot ongelukken dan tot succes. Gedegen kennis over dit onderwerp is dus nodig en daarin voorziet ‘De kunst van gedrag ontwerpen’.

Wil je anders, minder druk gaan leven? Dan vind je in dit werkboek van ‘anti-druk goeroe tegen wil en dank’ Tony Crabbe heel veel inspiratie. Het staat vol met  praktische en eenvoudig toe te passen (evidence-based) tips en oefeningen. 

Mensen willen graag het goede doen en trots zijn op de organisatie waarin en waarvoor zij werken. En toch regent het van de schandalen en rapportages over fouten en onethisch handelen. Waarom is ongewenst gedrag, zowel in de bestuurskamer als op de werkvloer, zo hardnekkig. Daarover gaat ‘De voorbeeldige organisatie’. En tussen de regels door lezen we over wat daaraan te doen valt.

Verhalenverteller Ap Dijksterhuis neemt zijn lezer mee in een prachtig geschreven boek dat gaat over onze drive, onze inspiratie. Waar komt inspiratie vandaan? Wat is de rol van motivatie? Wat is de betekenis van concentratie? Dijksterhuis beantwoordt deze (en andere) vragen door theorie en praktijk op een fraaie manier met elkaar te verbinden.  

Meestal kijk ik door een persoonlijkheidspsychologische bril om het gedrag van mensen te begrijpen en interpreteren. Terwijl ons gedrag zeker ook beïnvloed wordt door situationele factoren, zoals het gezin waarin we opgroeien, de mensen die we gaande ons leven ontmoeten en life events zoals geboorte en dood. Ook de tijd waarin we leven heeft zeker zo z’n impact.  

Een voorbeeldige organisatie willen we allemaal wel zijn. Vaak lukt dat niet. We struikelen dagelijks over ongewenst gedrag en andere integriteitsschandalen bij overheid en bedrijven. Waarom gaat het zo vaak fout, ondanks dat de ‘meeste mensen deugen’? In ‘De voorbeeldige organisatie’ lezen we waarom het mis gaat en wat je eraan kunt doen.

Hoe haal je het meest uit je leven – voor anderen? Cynthia Covey Haller maakte het boek af waaraan ze ooit met haar vader Stephen Covey begon: ‘Leven in crescendo’. Een mooie toegift van een groot leiderschapsdenker.

De titel van het boek ‘Samen intelligent bewegen’ triggerde mij meteen. Samen bewegen kan ik me goed voorstellen, maar intelligent bewegen? Intelligent associeer ik met nadenken. Bewegen met je lichaam, juist om uit je hoofd te komen. 

Volgens Ap Dijksterhuis dwing je inspiratie af, is het de beloning voor eerder geleverde arbeid. Inspiratie, zegt hij, komt uit het onbewuste, dat vaak al jaren ‘voorbewerkt is’ voor dat de inval zich aandient. In zijn nieuwe boek illustreert hij deze stelling met verhalen over succesvolle mensen zoals sporters, wetenschappers, componisten en auteurs. Dijksterhuis heeft een informatief boek geschreven over wat deze mensen deden om geïnspireerd te raken. 

‘De voorbeeldige organisatie - Van goede bedoelingen naar goed gedrag’ is het nieuwste boek van de organisatiepsychologen Naomi Ellemers en Dick de Gilder. De auteurs trachten gevoelens van onkunde, onmacht en onbegrip waarom het misgaat in organisaties zo veel mogelijk weg te nemen.

Ik las ‘The Myth of Normal; Trauma, Illness & Healing in a Toxic Culture’, van arts en auteur Gabor Maté en (zijn zoon) Daniel Maté. Ik heb het boek ergens het Magnum Opus van Maté genoemd zien worden. Zo zou je deze pil waarvan de hoofdtekst iets minder dan 500 pagina's telt en probeert allesomvattend te zijn in de onderwerpkeuze, zeker kunnen noemen.  

Het is - op dit moment - onbekend hoeveel politieagenten in hun leven te maken krijgen met voor hen ingrijpende gebeurtenissen. Veel politiemensen krijgen daardoor te maken met PTSS, een posttraumatische stressstoornis. In 'Als de sirenes blijven loeien' vertellen diverse politiemensen hun verhaal dat bij hen uiteindelijk leidde tot de diagnose PTSS.  Soms is één heftige gebeurtenis voldoende maar al te vaak is PTSS het gevolg van meerdere ingrijpende gebeurtenissen …

Stress hoort nu eenmaal bij het leven en is in zekere zin ook gezond. Zonder gezonde stress geen prestaties. Dit lees ik in de inleiding van ‘Handboek stress te lijf’ van Jan Jaap Verolme. Maar te veel stress is dat allemaal niet. Dan ontstaat ongezonde stress en tenslotte een burn-out. ‘Handboek Stress te Lijf’ gaat over het voorkomen van te veel stress en biedt ook een handreiking aan professionele hulpverleners.

Ik was op zoek naar een boek naar de onderliggende principes bij inspiratie. Dat werd ‘Inspiratie’, van Ap Dijksterhuis. Je kent hem misschien van ‘Het slimme onbewuste’, en ‘Op naar geluk’: populair wetenschappelijke boeken met een uitstekende mix van evidence-based inzichten, praktijkvoorbeelden en zelfhulp. ‘Het slimme onbewuste’ vond ik een fantastisch boek. Dijksterhuis verklaarde daarin alledaagse menselijke gedragsfenomenen vanuit een psychologisch perspectief.