Met Zijn zij gek of ben ik het? hebben Wim van Dinten en Imelda Schouten hun nieuwe, op oriëntaties gebaseerde zienswijze body gegeven.

Als we de ontwikkelingen van de afgelopen jaren overzien, kunnen we ons de vraag stellen of Europese ondernemingen zich - ondanks de onontkoombare Angelsaksische druk - voldoende bewust zijn van de meerwaarde van het Rijnlandse model. Of moeten we gewoon accepteren dat het zijn tijd heeft gehad? 'Rijnland Exit' is al eens in onze kranten verschenen. Met 'Herwaardering van de Rijnlandse principes' levert Rienk Goodijk zijn bijdrage door te pleiten voor een en/en-benadering.

Hij was één van de eerste organisatieadviseurs die het belang inzagen van chaos- en complexiteitstheorie in de organisatiekunde. Zijn grafisch model voor de dynamiek van de zelfordening wordt onder Nederlandse chaosdenkers zeer gewaardeerd en kan mijn inziens gezien worden als een basismodel voor de uitleg van groei en organisatieontwikkeling. Met 'Op zoek naar synergie' voegt Rob Zuijderhoudt een standaardwerk toe aan de chaos- en complexiteitsbibliotheek.

'Handreikingen voor ondernemende managers.' Nog nooit ben ik het zo eens geweest met een titel. Rudy Kor, Gert Wijnen en Mathieu Weggeman zijn er in geslaagd een heus naslagwerk te schrijven over organisaties, managen, veranderen en alles wat je daar omheen kunt verzinnen. 'Meesterlijk organiseren' telt ruim vierhonderd pagina's maar dat heb je tijdens het lezen niet in de gaten. In zestien hoofdstukken voeren de auteurs u langs de belangrijkste theorie, aangevuld met de nodige praktijkvoorbeelden.

In 2002 verscheen van Wim van Dinten de organisatiebijbel 'Met gevoel voor realiteit'. Het was een boekwerk van ruim 700 bladzijden. Een prachtig boek, maar door zijn omvang, aanschafprijs en taalgebruik niet voor een breed publiek even uitnodigend. Zijn nieuwe boek, 'Zijn zij gek of ben ik het?' schreef hij samen met Imelda Schouten. Dit is een stuk toegankelijker en kent 'slechts' 270 bladzijden. En dit handzame boekje leest wel als een trein.

Ik was gewaarschuwd. De bijsluiter van 'Door de bomen het bos zien' van Jan Bommerez, en ook een beetje van René Hoppenbrouwers, geeft duidelijk aan dat het lezen van dit boek bepaalde neveneffecten kan hebben. Zo kan het zijn, dat je plotseling meer ziet, of dat je er over wilt praten met mensen om je heen of op zoek gaat naar gelijkgestemden, die je nog begrijpen nu je vertrouwde omgeving dat niet meer lijkt te doen. Bommerez dient een dosis transformatie toe, die je losmaakt uit de geconstrueerde matrix van het slechts door economische groei geleide leven en zet je als mens weer terug in de realiteit.

Wat het boek Post-Capitalist Society (in het Nederlands verschenen onder de titel De post-kapitalistische maatschappij) van Peter Drucker tot een klassieker maakt, is een aantal voorspellingen die ook vijftien jaar na publicatie hun intrigerende karakter nog altijd niet hebben verloren.

Bij het zoeken naar boeken over methodologie vallen twee dingen op: er is heel veel over het vakgebied geschreven en de meeste boeken zijn tamelijk dik. Misschien dat hierin ook wel een belangrijke verklaring ligt voor het feit dat het vak nogal eens stiefmoederlijk behandeld wordt. Dik nodigt namelijk niet uit. Met 'De kern van methodologie' proberen de auteurs Jan Jonker en Bert Pennink hier wat aan te doen en zetten in kort bestek het vakgebied methodologie uiteen.

'Je ziet het pas als je het door hebt', is inmiddels een gevleugelde uitspraak. Geldt dat ook voor het ontwerp van organisatiestructuren? Het antwoord is ja. Wat moet je dan doorzien? In 'Structuur doorzien' maken Doede Keuning en Matthijs Wolters u deelgenoot van het inzicht dat de organisatiestructuur de organisatie volgt en niet andersom; maar ook dat er bij het ontwerpen van een organisatiestructuur veel meer komt kijken dan het tekenen van een organogram alleen. Waarbij we niet mogen vergeten dat de klant degene is waarvoor we het allemaal doen.

In de herziene derde druk van 'Procesmanagement en de SqEME®-benadering' beginnen de auteurs met een tegenstelling in de vorm van een waarschuwing.

Maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO) is een onderwerp van deze tijd. Door films als 'An inconvenient truth' is de aandacht hiervoor alom aanwezig. Ondernemingen stellen bijvoorbeeld speciale sociale of milieujaarverslagen op. Dick de Waard is accountant en gespecialiseerd in het beoordelen van deze jaarverslagen. Voor zijn promotieonderzoek heeft hij de rol van toezichthouders bij MVO onderzocht.