Zit-ie in je frontale cortex, je temporale cortex, je partiële cortex of toch in je cerebellum? Waar zit dat ondernemersgen nu? Josette Dijkhuizen heeft een teleurstellend antwoord voor u in haar boek Het ondernemersgen. Het O-gen bestaat niet! Dus zal het ook nooit gevonden worden. Gelukkig zijn wel onderliggende genen actief en is ondernemerschap ook te ontwikkelen.

Dat de aanleg van de Noord/Zuidlijn in Amsterdam niet van een leien dakje verloopt, is genoegzaam bekend. Het project is uitgegroeid tot een hoofdpijndossier van de eerste orde voor onze hoofdstad. Volgens de oorspronkelijke plannen hadden we dit jaar al gebruik kunnen maken van deze metrolijn. Vergeet het maar, het wordt op zijn vroegst 2017. 

Op 24 oktober 2010 werd de VN 65 jaar. Naar aanleiding van het bereiken van deze 'pensioengerechtigde' leeftijd stelden Peter Baehr en Leon Gordenker zich de vraag of het VN-systeem nog wel van deze tijd is? In hun voor iedereen leesbare boek 'Moet de VN niet met pensioen?' nemen zij de hoofdtaken van de VN onder de loep en geven zij een beeld van het reilen en zeilen van de VN in de afgelopen 65 jaar.

Ondanks dat auteur Kirsten Verdel zeer sceptisch was toen Dirk Scheringa contact met haar zocht om een afspraak te maken, overwon de nieuwsgierigheid. Scheringa verzocht Verdel om voor de DSB Bank te komen werken. Verdel zou hem moeten helpen het imago van de DSB Bank te verbeteren. Dit weigerde Verdel echter, ze vertrouwde Scheringa en zijn bank niet. Omdat Scheringa echter had toegezegd dat de producten van de bank sinds een half jaar verbeterd waren, zegde ze toe wel alle producten van de DSB Bank door te willen lichten om te controleren of dat klopte. Scheringa ging hiermee akkoord.

Onderzoeksjournalisten Vasco van der Boon en Gerben van der Marel volgden al sinds 2007 voor het Financiële Dagblad op de voet elke steen die gestapeld werd door projectontwikkelaars, pensioenfondsdirecteuren en vastgoedhandelaren. Met: 'De vastgoedfraude' wilden zij de onderste steen boven zien te krijgen door elke verdachte tegel op te lichten welke zij tegen kwamen. Resultaat is een 448 pagina's tellende verbijsterende reconstructie van dé fraudezaak die Nederland op zijn grondvesten deed schudden.

De kredietcrisis was voor de filosoof Hans Achterhuis de aanleiding om zich te verdiepen in het neoliberalisme met zijn verleidelijke én verwoestende kanten. De auteur onderzoekt in 'De utopie van de vrije markt' of de vrije markt kan worden gerangschikt onder de utopieën. Hij komt overtuigend tot de conclusie dat dit inderdaad het geval is. De vrije markt is een utopie van het zuiverste water, met onder meer Greenspan als een zeer invloedrijke 'verkondiger' daarvan.

Kilian Wawoe is niet de eerste die ons van nabij laat meekijken in de keuken van het bankwezen. Hij verkondigt echter wel een opmerkelijke boodschap in 'Bonus': schaf de bonussen af. Tien jaar was hij werkzaam als personeelsmanager bij ABN Amro in verschillende landen. Van binnenuit heeft hij de smadelijke teloorgang van de trots van het Nederlandse bankwezen meegemaakt. Hij lijkt te weten waarover hij spreekt. Toch zal de oplossing die hij aandraagt, níet werken, want zijn diagnose schiet tekort.

Op Twitter waren de meningen verdeeld over het nieuwe boek van Nassim Nicholas Taleb, 'Over robuustheid'. Sommigen vinden dat hij niet kan schrijven, andere ergeren zich te zeer aan de arrogante toon van Taleb. Maar de meesten, zo concludeer ik, waarderen het boek op zijn inhoudelijke boodschap. 'Over robuustheid' is een 'must read' voor lezers die 'De Zwarte Zwaan' van Taleb hebben gelezen. De verwarring waarmee hij veel lezers destijds achterliet, zet hij in 'Over robuustheid' recht. Ik heb er van genoten!

Op de dag dat ik het boek 'Bonus' van Kilian Wawoe uitlas, maakte het CBS het volgende nieuws bekend: zo'n twintig procent van het inkomen van de mensen die in de bankensector werken, is 'bijzonder', zijnde vakantiegeld, tantièmes, gratificaties en winstdeling. Zouden zij die hiervoor verantwoordelijk zijn, het boek van Wawoe hebben gelezen? Je zou bijna denken van niet. De persoonlijke ervaringen van Kilian Wawoe, op fascinerende wijze beschreven, zijn immers een sterk pleidooi tegen individuele bonussen.

Tien jaar lang was Kilian Wawoe als senior personeelsmanager werkzaam voor ABN-AMRO. Hij maakte de vette jaren in de bankwereld mee en daarmee de jaren van de almaar stijgende bonussen. Hij was zelf verantwoordelijk voor het uitdelen van bonussen, hij maakte deel uit van het systeem.

Met zijn 600 pagina’s is Too Big To Fail op het eerste gezicht bijna ‘too big to read’. Het boek van Andrew Ross Sorkin is echter met zoveel vaart geschreven dat de lengte allesbehalve een straf is. Uit gesprekken met meer dan tweehonderd hoofdrolspelers weet de New York Times-journalist een verhaal te destilleren dat leest als een thriller en de kredietcrisis minutieus reconstrueert.

'Succes in tijden van crisis? Hoe blijf je overeind in woelige tijden?' Wie het weet mag het zeggen. George Soros heeft in dit boek een zeer interessante boodschap. Allereerst zijn persoonlijke filosofie, zijn methode om met onzekerheid om te gaan. Maar daarnaast biedt hij ook zijn – verontrustende – kijk op de werking van de politiek en de economie en de verwevenheid van beide. Daarmee heeft dit een boek een boodschap voor iedereen die geïnteresseerd is in filosofie, politiek, economie en de relatie tussen deze drie systemen.

Welkom in Extremistan, de wereld van de 21e eeuw, waarin de winnaar alles pakt, de verliezer steeds meer verliest en er sprake is van extreme en toevallige variatie als gevolg van relatief kleine gebeurtenissen, die alleen achteraf voorspelbaar zijn, maar die wel grote gevolgen hebben. 

Het komt maar zelden voor dat je een boek leest dat je de ogen opent. 'Aftershock' van Robert Reich is zo'n zeldzaam boek. Na het lezen van dit boek, bezie je de Amerikaanse politiek en de recente Grote Economisch Recessie echt met andere ogen. Reich's analyse van de economische en financiële crisis is tegelijk verrassend en overtuigend. Overigens weer niet zo verrassend als je weet dat Reich niet alleen een insider is in de Amerikaanse politiek - hij diende in drie regeringen, onder meer als minister van Arbeid onder Bill Clinton – en hij is tegenwoordig ook hoogleraar aan de universiteit van Californië.

Steeds maar toenemende welvaart maakt niet gelukkig - mensen willen niet alleen maar meer goederen, maar ook tevreden kunnen leven met elkaar. 'Economie voor wereldverbeteraars' is een praktische handleiding voor wereldverbeteraars om te komen tot een leven met meer welvaart en geluk voor iedereen, schrijft Peter van der Wel, econoom en futuroloog. Het is geen zwaarwichtig economieboek maar een idealistisch boek met een originele kijk op ons economisch systeem, geschreven voor niet economisch geschoolde lezers.

Bij veel economische beslissingen is het Nationaal Inkomen een centraal begrip. Het wordt gebruikt als maatstaf voor welvaart en economische groei. Sociale uitkeringen zijn meestal gekoppeld aan de hoogte van het inkomen. Ook in privéopzicht gaan we er van uit dat een hoger inkomen meer welvaart en geluk oplevert. In 'Economie voor wereldverbeteraars' laat Peter van der Wel zien dat het begrip inkomen een misleidende maatstaf is om welvaart, geluk en economische groei aan af te meten. Hij kritiseert de bestaande economische theorieën en creëert een nieuw model waaruit blijkt dat de inkomenstoename van de laatste jaren heeft geleid tot minder in plaats van meer welvaart. Met een agenda voor onze politieke beleidsmakers van zeven aanbevelingen hoopt hij het tij te keren.