Robert Vos biedt in Fifty-fifty interviews met topmannen én topvrouwen en een concreet stappenplan om te komen tot een fifty-fifty. Dat alles ondersteund met wetenschappelijk onderzoek.

Vrijuit zeggen wat jij ergens echt van vindt. Het vertrouwen hebben dat je deel uitmaakt van de groep en dat je mening ertoe doet. Met nieuwe plannen durven komen. Het zijn enkele kenmerken van iemand die zich veilig voelt op de werkvloer.

Joost Kampen schreef de afgelopen jaren het ene boek na het andere over ‘verwaarloosde organisaties'. En we waren al het nodige  gewend. Maar Brand in Amsterdam - Hoe een verziekte overheidscultuur kan blijven bestaan over de Amsterdamse brandweer spant de kroon.

Working Backwards - Inzichten, verhalen en geheimen van Amazon is geschreven door twee ex-medewerkers van Amazon: Colin Bryar en Bill Carr, die een belangrijke rol vervullenden in de beginjaren van Amazon.

De titel van dit boek schept verwachtingen. Er staat immers ‘De' goede bestuurder en niet ‘Een' goede bestuurder. Nieuwsgierig als ik ben nam ik het ter hand. En ik werd niet teleurgesteld.

De ondertitel van Ter observatie is: ‘grip op de zorg', maar de ideeën en ervaringen van Kjeld Aij over leiderschap, samenwerken en lean zijn net zo relevant voor mensen in als buiten de ziekenhuiszorg.

Er is geen programma op TV en je kunt  geen krant openslaan of het gaat over grote en mondiale vraagstukken. Er is veel maatschappelijke onvrede. Biodiversiteit, CO2, de huidige pandemie en een breed duurzaamheidsvraagstuk.

Een burning platform, een sense of urgency of overlevingsangst creëren: de veranderkunde lijkt geen discipline voor mensen met een optimistische levenshouding te zijn. Het idee is steeds hetzelfde: je krijgt medewerkers alleen in beweging als je duidelijk weet te maken dat het echt vijf voor twaalf is. Want verandering zorgt voor neurologische chaos en die willen we koste wat het kost vermijden. Hoeft niet, zeggen sommige deskundigen; als je de noodzaak van verandering maar goed uitlegt. Wishful thinking, riposteren anderen. Wel eens van cognitieve dissonantie gehoord? Onze neocortex is een kanjer in het recht lullen wat feitelijk krom is. Hoe het ook zij: veranderen gaat altijd van ‘au’!

Wat zou de wereld saai zijn als we allemaal op elkaar leken. Toch komt de grootst mogelijke ellende voort uit het feit dat wij ons meer focussen op verschillen dan op overeenkomsten tussen mensen. Heel verklaarbaar, maar een feest van gemiste kansen. Corporate antropoloog Jitske Kramer schreef daarom Wow! Wat een verschil. Laat de mix werken als spoedcursus inclusie.