'Wie vraagt wat hij altijd al vroeg, krijgt wat hij altijd al kreeg. Over het algemeen stellen mensen altijd dezelfde vragen.' Zo begint een van de 44 kaarten van 'Bruisende reinen, kansdenken kaartboek' van Martijn Anderson. In twee zinnen vat deze kaart precies samen waar het in dit spel over gaat: vraag eens wat anders, denk eens wat anders en durf van de gebaande paden te treden.

De game-industrie is snel aan het volwassen worden. Een game is een creatief product dat bescherming kent binnen de Auteurswet. Toch kent het weer zijn eigen specifieke merites (software, artwork, distributie kanalen e.d.) waar Olivier Oosterbaan kundig en overzichtelijk op in gaat in 'Games: recht en business'. Een must read voor de ondernemers in de game-industrie en voor bedrijven die een game inzetten in bijvoorbeeld het onderwijs of een reclamecampagne en niet weten wat er allemaal te regelen valt.

Vroegen speelden we cowboytje en boefje. Met zelfgemaakte geweertjes slopen we door het bosje in de buurt. En raak schieten, was 10 tellen dood. Daarbij was er voortdurend discussie over hoe lang tot tien tellen duurde. We maakten plannen over hoe we 'de vijand' het beste konden pakken. En als we moe waren dronken we limonade bij moeders in de keuken. In deze korte beschrijving komen de belangrijkste elementen van het spel aan de orde zoals genoemd in het boek 'Gaming: organisatieverandering met spelsimulaties' van Annemieke Stoppelenberg, Léon de Caluwé en Jac Geurts. Spel is een ongedwongen, afgebakend, plezierig, aan regels gebonden en op ervaring gericht gebeuren.

'Regels zijn regels. We kunnen helaas geen uitzondering maken!' Op alle mogelijke levensterreinen willen politici en managers ons leven beheersen door procedures, wetten en protocollen, schrijft Ben Kuiken in 'Fuck de regels'. Onze maatschappij is doorgeslagen in haar regelzucht - met averechts effect. Niet alleen gaan er dingen mis, waardoor weer nieuwe regels en nog strengere controles worden toegepast. Maar vooral wordt duidelijk: hoe meer en gedetailleerder de regelgeving, hoe 'hulpelozer' mensen worden gemaakt.

Met dit schitterend getekende boek werken auteur Caleb Melby en artstudio Jess3 een klein maar belangrijk stukje van het leven van Steve Jobs uit: zijn relatie met Zenmeester Kobun. Een relatie die duurde van 1971 als de jonge Steve Jobs de net in Californië gearriveerde Zenmeester Kobun ontmoet, tot diens tragische dood in 2002. De rol van Kobun op het leven van Jobs is minder bekend, de rol van het boeddhisme op het leven en werk van Jobs is duidelijk terug te vinden in zijn vormgevingsconcepten en zijn streven naar perfectie.

Vorig jaar was Joost Veldman met zijn 175 droombanen in 365 dagen al een aantal keer in het nieuws. Wat begon als een leuk idee, groeide snel uit tot een fulltime project waar ook direct het boek 'Doe je droombaan!' uit voortrolde. Dit boek is geenszins een kopie van de blog waar Veldman na elke droombaandag een verslag plaatste van zijn ervaringen. De ondertitel 'De geheimen van mensen met een droombaan onthuld', geeft de insteek van 'Doe je droombaan!' al iets beter weer.

Hoe breng je een lastige boodschap over op andere mensen? Soms is het nodig collega's of vrienden ronduit te zeggen wat ze verkeerd hebben gedaan of dat ze afspraken niet zijn nagekomen. Maar hoe doe je dat zonder de relatie te verslechteren? Een goede voorbereiding is ook in dit soort situaties het halve werk. Het boek 'Crucial confrontations' helpt daarbij met een heldere, stapsgewijze methode voor het voeren van lastige gesprekken. De kern van deze aanpak is: veroordeel niet, zoek de verbinding, houd vast aan je doel en help de ander. Het is wellicht makkelijker gezegd dan gedaan, maar het levert veel op.

'Modern' leiderschap aan de top van een organisatie, daarover gaat 'De schijf van vijf' door Olivier Sprangers. Met modern leiderschap bedoel ik leidinggeven mét en op basis van gevoel. Dit thema kan snel vervelen omdat auteurs en sprekers soms doorslaan en de realiteit uit het oog verliezen. In dit boek is dat zeker niet het geval. De kracht ervan ligt vooral in de vele doorverwijzingen naar recente theorieën en boeken van anderen waarbij meneer Sprangers zijn persoonlijke interpretatie, verbanden en eigen mening weergeeft.

'Boomerang' heb ik geselecteerd op basis van de omschrijving op Managementboek.nl. Hoewel het boek lezenswaardig is, moet gezegd worden dat men er heel erg goed in is geslaagd om de inhoud bondig samen te vatten. Alle hoogtepunten zijn in die omschrijving in enkele zinnen benoemd.

Het industriële tijdperk heeft een stijl van denken, organiseren en managen voortgebracht die uitgaat van lineaire maakbaarheid met behulp van instrumenten. Daaruit is ook de nog altijd veel gesignaleerde actievisie op (interne) communicatie ontstaan. Prima geschikt voor een productiecontext met voorspelbare processen in een stabiele omgeving. Maar niet voor complexe problemen in een turbulente context, waar de meeste communicatiemensen tegenwoordig mee moeten werken. Daar is een procesaanpak voor nodig omdat een instrumentele, actiegerichte communicatieaanpak niet werkt. Erik Reijnders pleit in 'Wat vinden we er nou écht van?' voor een interactievisie op interne communicatie.

Socratisch coachen is volgens Hilde Veraart-Maas, auteur van 'Socratisch coachen voor leidinggevenden en HRM', coachen volgens de RET (Rationeel Emotieve Therapie) methode met een toefje oplossingsgericht coachen. De RET-methode gaat ervan uit dat gebeurtenissen gedachten genereren en gedachten op hun beurt gevoel.

De meeste boeken over diversiteit zijn geschreven vanuit de vrouw. 'Op glad ijs' geeft heel objectief adviezen aan de organisatie en dat is meteen het sterke eraan. Annemarie van Iren, Lizzy Venekamp en Sandra Doelman geven adviezen over hoe diversiteit werkt en hoe een organisatie er mee kan omgaan. Zeer goed opgezet boek vanuit een nieuw perspectief.

Veel boeken informeren. 'Moesson' heeft mij rijker gemaakt. Een van de topboeken die ik de afgelopen jaren heb gelezen. Als strateeg op het gebied van international business development ben ik goed op de hoogte van de situatie in de landen rond de Indische Oceaan. Dank zij 'Moesson' begrijp ik beter waarom zaken zijn zoals ze zijn.

Op het eerste gezicht lijkt 'Great by Choice' wel wat overeenkomsten te hebben met 'Good to Great'. In beide gevallen gaat het om een empirisch onderzoek naar wat bedrijven zo geweldig maakt. Schijn bedriegt gelukkig: Jim Collins heeft na negen jaar onderzoek weer een nieuw meesterwerk afgeleverd.