Clegg, Kornberger en Pitsis presenteren een breed scala aan bedrijfskundige aandachtsvelden in ‘Managing & Organizations; an introduction to theory & practices’. Het is een toegankelijk boek met een goed doordachte didactische opzet voor mensen die een overzicht willen van theorieën en praktijkvoorbeelden van management en organisatie.

Tom Bower vindt Richard Branson niet echt aardig. De recalcitrante zakenman wordt in Branson Ontmaskerd door de schrijver afgeschilderd als de duivel zelf. Door al deze negativiteit is het boek vooral geschikt voor lezers die Branson bij voorbaat al niet leuk vinden. Want zelfs de meest Positieve Pipo zal tijdens het lezen van Branson Ontmaskerd onmiddellijk in een sombere stemming terechtkomen.

Bij het woord ‘pitch’ denk ik vooral aan presenteren, maar dat is natuurlijk onzin. Pitchen gaat veel verder. Eigenlijk pitchen we de hele dag. Laatst vroeg iemand aan mij: wie ben jij eigenlijk? Het daaropvolgende verhaal is gewoon een pitch, of je die vraag nu beantwoordt in een volle zaal met potentiële opdrachtgevers, of in de kroeg met nieuwe kennissen. De tekst op mijn website is ook een pitch. Mijn LinkedInprofiel is een pitch. Het is zo gek nog niet om je in het pitchen te verdiepen. In ‘Pitch!’ van Alette den Exter en Rick Willemsen staat dit onderwerp centraal en hoewel er vele soorten pitches zijn, is de informatie in dit boek relevant voor alle vormen die een pitch kan hebben.

Sun Tzu, wie kent hem niet? Het verhaal gaat dat meester Sun in het jaar 400 voor Christus een sollicitatiebrief schreef aan de koning van Wu. Dit was het werk dat hedendaags bekend is als ‘De kunst van het oorlogvoeren’. Elk boek dat al zo lang meegaat, is een klassieker.

Duurzaamheid wordt volwassen, aldus Jan Jonker. Mensen in de samenleving komen in beweging. Ze vinden dat het anders kan en vooral ook moet. En wel richting een ‘WEconomy’. Dat vereist samen werken en samenwerken, want alleen dan beklijven de noodzakelijke initiatieven om te komen tot zo’n ‘WEconomy’.

‘Managementroman voor professionals die (niet) willen verkopen’, dat staat op de omslag van het boek ‘Creëer een band met je klant’ van Bart Groothuis. Ik heb het boek geregeld weer aan de kant gelegd voordat ik ‘em begon te lezen, want wat kun je nou nog schrijven over dit onderwerp. Maar de schrijver heeft me toch blij verrast.

Komt dit je bekend voor: je denkt van een onderwerp het een en ander te weten, je hebt er al wat over gelezen, er mensen over gesproken en toch valt dit achteraf gezien tegen. Dit overkwam mij na het lezen van het boek ‘Handboek online marketing 4.0’ van Patrick Petersen.

In ‘Kleur bekennen’ beschrijven Guido Rijnja en Vera de Witte de actuele stand van zaken in de overheidscommunicatie. Zij doen dit aan de hand van vijf trends die beschreven worden als spanningsbogen. Of dit daadwerkelijk trends zijn, is twijfelachtig, maar de spanningsbogen die samen het dak van de overheidscommunicatie vormen, zijn wel een mooie metafoor om een aantal recente ontwikkelingen in de overheidscommunicatie te bundelen.

Zo simpel kan het zijn bevat 30 simpele oplossingen voor moeilijke problemen. Het bedenken van simpele oplossingen is echter knap lastig. Gelukkig vindt u in dit boek inspirerende tips en praktische voorbeelden om direct mee aan de slag te gaan. Wat vinden onze klanten ervan?

Joost van de Griendt heeft een interessant boek geschreven over de waarde van ervaring in topmanagement, in mooie en heldere taal. Daarmee belicht hij een onderscheidend perspectief op de betekenis van verborgen, stilzwijgende kennis en ervaring die dikwijls doorslaggevend zijn voor succes in complexe omstandigheden.

‘Olietankers en speedboten’ van Menno Lanting gaat over de inzichten die de auteur heeft opgedaan n.a.v. de gesprekken die hij heeft gevoerd met mensen die hem inspireerden. Lanting reisde de hele wereld over en stelt vast dat de rode draad in zijn boek het begrip ‘aanpassingsvermogen’ is. De metaforen ‘olietankers’ en ‘speedboten’ zijn goed gekozen, ze geven weer hoe de mate van wendbaarheid is van organisaties. De beschrijving en de analyse van de metaforen vind ik minder goed uitgewerkt.