Innovatie Jij.nu is een relevant boek over sociale innovatie. Relevant, omdat maar liefst 87% van de Nederlandse bedrijven meer op winst is georiënteerd dan op het leveren van een maatschappelijke bijdrage.

Vrijwel iedere ondernemer wil groeien. Je wilt een succesvol bedrijf waar je maximale impact mee kunt maken. Maar hoe kom je van een startend bedrijf naar een groot bedrijf waar anderen tegen op kijken? Dat leert Sprout je in Bouw een killer groeistrategie.

In no time las ik het essay De kunst van het ongelukkig zijn van de Vlaamse psychiater Dirk De Wachter uit. Het boek bevat de nodige levenswijsheid, relativering en ook maatschappijkritiek.

De snelheid van de ontwikkelingen in deze wereld zijn niet meer bij te houden. Denk aan robotisering, Internet of Things, globalisering en de gehele digitale revolutie. Je zou denken dat samenwerken en communiceren nu makkelijker zou moeten gaan.

Waarom gaat goede samenwerking binnen organisaties niet vanzelf, terwijl de meeste mensen er toch met de beste intenties instappen? Waarom zeggen mensen zo vaak iets anders dan ze denken? Waarom komen ze gemaakte afspraken niet na? De verklaring schuilt volgens Ina Ahuis in de kwaliteit van de relatie. Ze schreef er een boek over: Betekenisvolle werkrelaties. Als je de discrepantie tussen ‘on stage behaviour’ en ‘off stage behaviour’ wilt opheffen,  onderzoek dan eerst hoe mensen zich tot elkaar en de wereld verhouden.

Best lastig kiezen... als je een lijst met managementboeken toegestuurd krijgt en je zelf kunt aangeven welk boek je zou willen lezen voor een review! Op de een of andere manier werd ik getriggerd door de titel en flaptekst van dit boek.

Accountable conceptdenken van Gaby Crucq-Toffolo en Elaine Meys voegt een nieuwe fase toe aan het ontwikkelen van concepten. Het boek geeft een heldere en praktische uiteenzetting van vier fases van conceptontwikkeling.

Vluchtig, vaag, onzeker en complex: zo wordt de samenleving van vandaag de dag bij voorkeur getypeerd. VUCA dus in Engels jargon, en daarmee lijkt een eind te zijn gekomen aan het denken in uniformiteit, fragmentering en eenduidige productiviteit, de erfenis van de negentiende en twintigste eeuw. Want één ding weten we zeker: organiseren moet anders. Regels en procedures moeten plaatsmaken voor onderlinge afhankelijkheid, zelforganisatie, verscheidenheid en autonomie of daar toch tenminste hun meerdere in erkennen.

De eerste werkweek van 2020 zit er weer op. Op mijn bureau ligt een flink flink boekwerk van het type ‘agenda', alleen is het meer dan dat. De Flow Planner (Flow Plnners volgens de kaft) belooft orde in de chaos van het dagelijks leven. En meer dan dat.

Dit boek leest als een businessnovelle waarin je meegenomen wordt in het persoonlijke verhaal van Kris. Kris wordt leider/directeur van een bedrijf waar hij sociocratie 3.0 introduceert. Met hulp van allerlei herkenbare organisatie perikelen krijgt de lezer een zeer praktische uitleg over sociocratie 3.0, afgekort S3.

Hoe je invloed hebt op je energieniveau, lees je in Werkvuur, aldus Fabienne Smedinga. Zij las het boek van Hans van der Loo en Patrick Davidson.

Een wonderformule voor innovatie bestaat helaas niet, concludeert Jasper Baggerman in Grip op innovatie. Wel kan een structuur helpen om de kans op succes te vergroten.

De organisatievisie als eenheidsworst. Zo typeerden Hans van der Loo cum suis in 2007 de manier waarop bedrijven met hun visie omgaan. Onderzoek toonde weliswaar een onmiskenbaar verlangen naar visie aan, maar in werkelijkheid bleken organisaties zakelijker dan ooit tevoren. Ze hebben hun ziel, hun echtheid verloren en zijn verworden tot gigantische ‘zombiezones’, aldus de auteurs.