Ik kom ze steeds vaker tegen: zuchtende mensen die hun hoofd laten hangen bij het zien van de welbekende geeltjes die een sessiebegeleider tevoorschijn tovert. ‘Niet weer!’ Mensen zijn moe. Geeltjesmoe. Zo moe zelfs dat ik steeds vaker nadrukkelijk de opdracht krijg om in mijn voorstellen weg te blijven van geeltjes plakken. Waarom?

‘De waan van de dag regeert, we komen nergens anders meer aan toe’. Ik moet de eerste organisatie nog tegenkomen waarin deze zin nooit is uitgesproken. We zijn ontzettend druk met elkaar om brandjes te blussen, problemen op te lossen en we doen verwoede pogingen om rust terug te brengen in de chaos.

Het komt van heel diep, dat hoor je meteen. De eerste sneeuw valt en een collega komt van buiten het gebouw binnen. ‘Ik háát sneeuw!’ Een aantal seconden later volgt een nuance. ‘Nou ja, ik vind het wel mooi als het eenmaal gevallen is en het droog is en ik lekker met een zonnetje in het bos kan lopen. Dan vind ik sneeuw wel fijn.’

We leven in een klovenmaatschappij. Er is een kloof tussen arme en rijke mensen, en daarmee samenhangend een kloof in de toekomstkansen die kinderen al vanaf hun geboorte meekrijgen. Er zijn kloven tussen mensen met een ander geloof, een andere afkomst, of een ander gender.

Er valt mij iets op. En als het mij opvalt, dan valt het jou misschien ook op. En zo niet, dan is dat vanaf nu wel het geval. Zo gaat dat namelijk. In de psychologie heet dit het Baader-Feinhof-fenomeen, ofwel de frequentie-illusie. Dit verschijnsel treedt op wanneer je iets voor het eerst hoort of ervaart, en het daarna ineens overal lijkt op te duiken. Een interessant fenomeen overigens, maar niet waar deze column over gaat.

Wie het weet mag het zeggen.... Maar wat zou er gebeuren als we niet de kennis, maar juist de twijfel en het niet weten centraal stellen? Dat is de vraag die Elleke van Gelder stelt in deze nieuwe column voor Managementboek Magazine. 

Stel je voor, je bent een manager. Je werkt in een organisatie die op het punt staat een grote verandering door te voeren. De directie heeft besloten om met het gehele MT een tweedaagse sessie te organiseren om deze verandering te bespreken en verder uit te werken.

Buiten onze comfortzone zit de beweging en de wendbaarheid en flexibiliteit die we nastreven in organisaties. Maar de comfortzone heeft een goedbewaakte grens, die je niet zomaar oversteekt. Elleke van Gelder, auteur van Het grote verwonderboek voor managers, deelt wat tips om er uit te stappen.