Sex-Out: Hoe manage je je seksleven?

Toen ik vijftien jaar lang zelf seksueel vastliep, dacht ik dat het aan mij lag. Ik had alles: een relatie, kinderen, een carrière – en tóch verdween de zin in seks. Zoals zoveel vrouwen probeerde ik mezelf te overtuigen dat het een fase was. Maar de fase hield aan. Mijn lijf protesteerde, mijn hart sloot zich steeds verder af, en mijn relatie leed eronder.

seksmoe

Gaandeweg ontdekte ik dat ik niet de enige was. De verhalen in mijn praktijk als seksuoloog hadden telkens dezelfde ondertoon: de liefde was er wel, maar de energie, de zin, de speelsheid en het verlangen droogden langzaam op. Zelfs jonge, verliefde stellen – zonder hypotheek, kinderen of sleur – bleken al seksmoe te zijn. En singles vertelden me dat ze niet eens meer durfden te beginnen aan een relatie, omdat ze de druk van seks niet meer aankonden.

maatschappelijk fenomeen

Ik besloot harde cijfers naast mijn praktijkervaring te leggen. Het resultaat was schokkend: 67% van de ruim 1500 geliefden die ik onderzocht, ervaart seksmoeheid. Bij 40% gaat dat zelfs zover dat er sprake is van een volledige seksuele burn-out – een Sex-Out. Dit gaat dus niet over een klein probleem dat alleen een handvol stellen treft. Dit gaat over een maatschappelijk fenomeen.

En toch praten we er nauwelijks over. We doen alsof seks altijd vanzelfsprekend leuk, speels en verbindend is. Alsof we alleen maar ‘nieuwe standjes’ of een beetje spanning nodig hebben om het vuur terug te brengen. Maar wat ik ontdekte, is dat de oorzaak dieper ligt. Seksmoeheid ontstaat niet omdat we te weinig seks hebben, maar omdat we seks zijn gaan beleven op een manier die ons uitput.

topsport

In porno-, maar ook in Hollywoodfilms (en eerlijk gezegd ook in veel zelfhulpboeken) zien we steeds hetzelfde patroon: seks als een handeling, gericht op spanning opbouwen en ontladen. Ik noem het houtje-touwtje-seks: mechanisch, routinematig en piekgericht. Voor heel even geeft het een kick, maar structureel trekt het de energie uit je lijf en relatie. Het is topsport in plaats van liefde.

heroriëntatie

Het was een bevrijdende ontdekking om te zien dat er een weg uit dit patroon bestaat. Ik noem dat de Way Out: van seks hebben naar liefde maken. Geen nieuwe trucjes, maar een terugkeer naar ontspanning, overgave, hartsverbinding en natuurlijke passie. Het klinkt eenvoudig, maar vraagt een wezenlijke heroriëntatie op hoe we naar seksualiteit kijken.

In Sex-Out ontrafel ik ook de hardnekkige mythes die ons vasthouden in seksmoeheid. Zoals het idee dat mannen altijd meer zin hebben dan vrouwen, of dat je ‘voor- en naspel’ nodig hebt om seks volledig te maken. Of de aanname dat vrouwen net als mannen piekgericht klaarkomen – terwijl onderzoek en praktijkervaring laten zien dat dit voor veel vrouwen helemaal niet natuurlijk is.

Belangrijk

Waarom dit boek belangrijk is? Omdat seksmoeheid niet alleen de slaapkamer treft. Het sijpelt door in relaties, in werk, in zelfbeeld, in de manier waarop we ons verbinden met de wereld. Als de intimiteit stokt, stokt vaak ook de levensenergie. Door seks te reduceren tot een prestatie of ontlading, raken we afgesneden van iets dat juist een bron van vitaliteit en verbinding kan zijn.

Ik schreef Sex-Out omdat ik ervan overtuigd ben dat we dit patroon kunnen doorbreken. Dat we niet hoeven te kiezen tussen geen seks óf vermoeiende seks. Dat er een derde weg bestaat: liefde maken. Ontspannend, voedend, verbindend.

openhartige verhalen

Het is mijn missie om dit taboe te doorbreken. Niet met een belerend vingertje, maar met openhartige verhalen, casussen uit de praktijk en oefeningen die lezers meteen kunnen proberen. Ik wil laten zien dat seksmoeheid geen persoonlijk falen is, maar een collectief vraagstuk. En dat herstel mogelijk is – vaak sneller en eenvoudiger dan mensen denken.

Mijn grootste wens is dat lezers zich in Sex-Out herkennen. Dat ze zich minder alleen voelen. En dat ze ontdekken dat achter de vermoeidheid een veel grotere belofte schuilt: de belofte van liefde die niet uitput, maar juist voedt.