Brandbrief aan onze verzorgingsstaat

De verzorgingsstaat wordt het minst vertrouwd door mensen die hem het
meest nodig hebben. Hoe alle voorzieningen uitpakken, is voor mensen
met minder opleiding en middelen een stuk belangrijker dan voor de
welgestelden in onze samenleving.In plaats van te zorgen voor mensen gééft het stelsel van
solidariteit juist zorgen. Hoe heeft dat kunnen gebeuren?

In dit persoonlijke essay introduceert Monique Kremer determ ‘instantiekapitaal’ om te kunnen blootleggen waarom
de huidige verzorgingsstaat tekortschiet. De vele geschreven en ongeschreven regels maken het voor iedereen
moeilijk om de verzorgingsstaat zowel te steunen en ervoor te betalen als er gebruik van te maken. Dat laatste
treft vooral de minst opgeleide burgers.

Monique Kremer is bijzonder hoogleraar Actief Burgerschap
aan de Universiteit van Amsterdam, voorzitter van
de Adviesraad Migratie en columnist van het Tijdschrift
voor Sociale Vraagstukken. Deze brief is geen essay in de
gebruikelijke zin van het woord: door de openhartigheid en
de persoonlijke toon is het meer te zien als een hartenkreet