Wacht tot ik het zeg

In deze nieuwe dichtbundel van Johan Meyste ontmoeten 82 gedichten elkaar in een verrassend spel van vorm, klank en inhoud. Sommige zijn licht en speels, andere raken een gevoelige snaar. Er zijn gedichten die zich strak houden aan klassieke structuren en andere die die regels juist loslaten.
De bundel verkent thema’s als vriendschap, afscheid, taal, verwondering, studiestress, verlangen en absurditeit — vaak met een knipoog, soms met een zucht.
Wat alle teksten bindt, is de zorg voor taal, de aandacht voor detail en de uitnodiging om even stil te staan bij wat er tussen de regels gebeurt. Van absurde taalkronkels tot fragiele mijmeringen. Van nonsens tot noodzaak.
Wacht tot ik het zeg is een bundel die je mag openslaan waar je wil — maar soms is het goed om even te wachten, tot het gedicht het zelf zegt.