Beurzen van België

In Beurzen van België wordt de vroege geschiedenis van het beurswezen in de Belgische gewesten onderzocht. Napoleon vaardigde in 1801 een decreet uit voor de oprichting van beurzen in alle belangrijke handelssteden van het Franse Rijk. Deze beurzen zouden ten dienste staan van de handel in steden zoals Antwerpen, Brugge, Gent, Oostende en Brussel. Leuven, Dendermonde, Mons, Luik en Doornik volgden later. In de allereerste decennia was de hoofdactiviteit op de beurs niet de handel in effecten maar de handel in (gestandaardiseerde) goederen als graan, olie e.a. De zeer dirigistische beurswetgeving uit de Franse tijd werd haast probleemloos overgenomen zowel in 1815 tijdens de Nederlandse periode als na de Belgische onafhankelijkheid in 1830. Een nieuwe Belgische wetgeving zorgde ten slotte in 1867 voor een sterke liberalisering van de beurs. Beurzen van België geeft inzicht in de oorsprong van heel wat beursmechanismen zoals die decennialang (en soms zelfs tot vandaag) hebben voortbestaan. Het boek is van belang voor economische historici omdat het voor het eerst in detail blootlegt welk belang de beurs als onderdeel van de kapitaalmarkt had. Voor economen biedt het de achtergrond om langetermijnreeksen met betrekking tot het beurswezen te verstaan. Beurzen van België is het eerste boek dat op basis van archieven en cijferreeksen deze institutie onderzoekt.