Hoelang kun je schijt hebben?

Hoe raken jongeren verzeild in een criminele jeugdgroep en waardoor stopt een deel op een gegeven moment met delicten plegen? Ongeveer 15 jaar geleden is gestart met het systematisch in kaart brengen van problematische jeugdgroepen. In 2011 is de aanpak van de zwaarste groepen, de 'criminele jeugdgroepen', tot prioriteit gemaakt. Er werden in die tijd 89 criminele jeugdgroepen geteld met de shortlistmethodiek. Bij de aanpak van deze groepen werkten justitie, politie en gemeente zo veel mogelijk samen. Een evaluatie liet vervolgens verminderde overlast in wijken zien en een afname van de getelde groepen. Toch bleek ook hoe hardnekkig en lastig aan te pakken de criminaliteit door deze groepen is.

Als vervolg op die evaluatie is voor dit onderzoek gezocht naar dertien jongens uit criminele jeugdgroepen die zijn gestopt met het plegen van delicten. Jongens die de andere kant van de streep hebben gekozen, na vaak jaren lang crimineel actief te zijn geweest. In de criminologische literatuur zijn verschillende verklaringen te vinden voor deze lastige stap, die ook wel 'desistance' wordt genoemd. Wij hebben de jongens zelf gevraagd om te vertellen hoe hun proces van een criminele en vaak gewelddadige leefstijl naar een delictvrij bestaan is verlopen. De verhalen zijn per thema op een rij gezet, wat een divers beeld oplevert van factoren die eraan bijdragen dat een lid van een criminele jeugdgroep de stap zet naar de andere kant van de lijn. Door hierbij de eigen woorden van de jongeren te gebruiken in de vorm van veel en uitgebreide citaten, krijgt de lezer een unieke inkijk in de wereld van desistance from crime.

De reeks Politiekunde is een uitgave van het Onderzoeksprogramma Politie & Wetenschap. Publicaties in de reeks Politiekunde betreffen in het algemeen concrete handleidingen, modellen, instrumenten of werkwijzen die direct bruikbaar zijn voor de politiepraktijk. Meer informatie vindt u op www.politieenwetenschap.nl.