De man die nee zei

Charles de Gaulle werd in 2005 gekozen tot grootste Fransman aller tijden. Hij wordt tegenwoordig inderdaad door vrijwel alle Fransen van links tot rechts bewonderd en zijn ideeën zijn algemeen aanvaard, maar dat is niet vanzelf gegaan. Deze eerste Nederlandstalige biografie beschrijft zijn spannende en dramatische leven. De Gaulle kwam uit een conservatief milieu waarin respect voor gezag en traditie vanzelfsprekend was, en opgeleid als beroepsmilitair had hij geleerd te gehoorzamen en bevelen uit te voeren. Toch is hij juist bekend geworden als de man die nee zei. Hij zei nee in 1940 toen maarschalk Pétain zei dat Frankrijk de strijd moest staken. Toen in Algerije een opstand was uitgebroken en in Frankrijk een burgeroorlog dreigde, wist De Gaulle de oorlog in Algerije te beëindigen en Frankrijk een nieuwe grondwet te geven. Later zei hij nee tegen de Franse Europapolitiek en de overheersende rol van de Amerikanen in de navo, omdat voor hem de soevereiniteit en onafhankelijkheid van Frankrijk boven alles gingen. Na de opstand en de bezettingen van mei 1968 was hij vermoeid en teleurgesteld en in 1969, een jaar voor zijn dood, trok hij zich terug uit de politiek.
De man die nee zei is rijk aan informatie en analyses, en meeslepend geschreven: boeiend, soms hilarisch en zelfs ontroerend.